مدیریت استانی کردستان

حضرت امام صادق(ع) فرموده: « هرکس بوسيله خواندن زيارت عاشورا، جدم حسين(ع) را زيارت کند ” چه از راه دور يا نزديک” به خدا قسم خداوند هر حاجت مادی و معنوی داشته باشد به او می دهد.»
زيارت عاشورا توسط امام باقر ـ عليه السّلام ـ به شيعيان تعليم داده شده است و تنها يك زيارتنامه جهت عرض ادب ظاهري به محضر امام حسين ـ عليه السّلام ـ و ياران ايشان نبوده بلكه خود منشوري است كه از هر جهت نوري از آن جلوه گر است چرا كه اين صحيفه بهانه اي است براي بيان مختصر امّا كامل از اسلام شناسي، معرفت‌شناسي، امام شناسي، جامعه شناسي و انسان شناسي.

زيارت حسين بن علي ـ عليهما السّلام ـ در كتابهاي ادعيه و مزار وارد شده است و در طول سيزده قرن علما و دانشمندان بر خواندن آن در روز عاشورا بلكه در طول سال عنايت خاصّي داشته و همگان را به آن سفارش كرده اند.

امام صادق آن را به صفوان آموخته و قبولي آن را چه از دور باشد و چه از نزديك، ضمانت كرده و فرمود :
« اي صفوان ! من اين دعا را از پدرم و پدرم از علي بن الحسين ـ عليه السلام ـ و او از امام حسين ـ عليه السلام ـ و امام حسين از برادرش امام حسن ـ عليه السلام ـ و او از اميرالمؤمنين و آن حضرت از رسول خدا ـ صلّي الله عليه و آله ـ و رسول خدا از جبرئيل با همين ضمانت و جبرئيل از خداوند متعال نقل كرده است كه خداوند متعال قسم خورده به ذات مقدسش كه قبول كند از هر كس كه به اين دعا زيارت كند حسين بن علي ـ عليه السلام ـ را تمام حوائجش را بر آورده و او را از اهل بهشت قرارش بدهد. » (شیخ عباس قمی(ره)، مفاتیح الجنان)

بعضی نقل ها از صفوان حاکی از آن است که متن زیارت عاشورا توسط جبرئیل امین بر پیامبر صلي الله عليه و آله و سلم نازل شده و ایشان به امام علی(عليه السلام) و ایشان به امام حسن (عليه السلام) و ایشان به امام حسین(عليه السلام) و امام سجاد(عليه السلام) وامام باقر(عليه السلام) تعلیم کرده اند و لیکن تا زمان امام باقر(عليه السلام) مخفی بوده و متن زیارت در زمان امام باقر(عليه السلام)علنی شده است. به موجب این نقل، زیارت عاشورا ؛ حديث قدسی است

هر تحقیقی که از سوی محققین انجام می شود، طبعا” باید باعث کمال پژوهش های اندیشمندان و پژوهشگران قبل باشد، تا دم به دم بر اندوخته های دانشی و معرفتی جامعه افزوده شود. البته مفهوم کمال هم به معنای اصلاح، هم به معنای تکمیل و هم به معنای ارتقاء و توسعه می تواند باشد. بنابراین شناخت محقق از محیط های پژوهشی سبب می شود که تحقیق او در جهت هم افزائی علمی قرار بگیرد .
جنبۀ دیگر هم افزائی، توجه به پژوهش گروهی است؛ چه در این صورت از یک سو تقسیم کار علمی- تخصصی در گروه صورت می گیرد و طبعا” هریک از اعضاء گروه با فراغت و آرامش بهتر و به شیوه ای عمیق تر به تحقیق و تتبع می پردازد و از سوی دیگر با تضارب آرائی که به طور طبیعی در گروه اتفاق می افتد، قطعا” نتیجۀ دقیق تر و با رهیافت های بیشتر و عمیق تر حاصل می شود.
جنبۀ دیگر هم افزائی در تعامل و تبادل علمی بین پژوهشگر با سایر اندیشمندان و محققان و مراکز و نهادهای علمی - پژوهشی به دست می آید. انجام همفکری و اخذ و استماع نظرات و گزارش های تحقیق سایر محققان و بهره گیری از راهنمائی ها و مشورت های محققان خصوصا” پیشکسوتان و متقابلا” ارائۀ گزارش از روند تحقیق به مجامع علمی مرتبط و یا محققان علاقمند به موضوع مورد تحقیق، سبب هم افزائی و غنا بخشی به تحقیق پژوهشگر و رونق هرچه بیشتر تحقیقات علمی در مراکز و مجامع پژوهشی می شود.

 انسان سعادتمند از دیدگاه امام موسی بن جعفر علیه السلام

انسان سعادتمند

درباره ى عوامل سعادت و خوشبختى سخن ها رفته و كتاب ها تنظيم يافته است ولى عبارت كوتاه امام (عليه السلام) معناى وسيع و آموزنده‌اى دارد كه در خور دقت وتأمل مى باشد : خوشبخت انسان با ايمانى است كه براى گذراندن زندگى ، درآمد كافى داشته باشد .
شرح كوتاه :
امام (عليه السلام) براى سعادت و خوشبختى انسان ، دو ركنين اساسى تعيين مى فرمايد : 1 . ايمان ، 2 . معاش سالم .
با وجود اين همه پيشرفت‌هاى صنعتى و تحولات اقتصادى و فراهم بودن وسائل رفاهى و آسايش زندگى ، عاملى كه بيش از همه باعث اين همه اضطرابات و ناراحتى‌هاى روانى و بحران‌هاى روحى وتنگناهاى معيشتى است به حدى كه در برخى از افراد ، به خودكشى و انتحار منجر مى گردد ، فقدان روح ايمان و از دست دادن معتقدات پاك مذهبى است . و از سوى ديگر افراد كه در محيط تربيتى ايمان و در خانواده‌هاى معتقد و مساعد به كج روى ها و انحرافات روحى كشانده مى شود وبيش از هر عامل ديگر ، نيازهاى مادى و تنگدستى و فقر مالى است كه در برخى از موارد از كفر و بى ايمانى هم دردناكتر است و كاد الفقرأن يكون كفرا ، از اين رو براى تأمين سعادت واقعى وجود هر دو لازم و ضرورى است .

ارشادات امام موسی کاظم علیه السلام

 جهاد اكبر با مبارزه با هواى نفس

امام از جد بزرگوارش رسول خدا نقل فرمود : كه پيامبر اكرم (صلى الله عليه وآله) به سربازانى كه از جبهه ى جنگ برگشته بودند فرمود : آفرين بر شما سربازان باد ! كه جهاد اصغر را انجام داده و هنوز جهاد اكبر بر عهده ى شما باقى است . عرض شد يا رسول الله جهاد اكبر كدام است . فرمودند : جهاد با نفس و مبارزه با هواى نفسانى است . (134)
شرح كوتاه :
غلبه بر نفس و مهار كردن عواطف و احساسات ، كارى بس دشوار است فردى كه هواى نفس و خواهش‌هاى قلبى خود را تحت كنترل و مهار خود در آورد مى تواند در زمينه‌هاى گوناگون فداكارى و ايثار از خود نشان دهد و به هر عمل خير و سازنده اقدام نمايد .
با توجه به اهميت و دشوارى آن پيشواى عالى قدر اسلام جانبازى و فداكارى در ميدان جنگ و پيروزى بر دشمنان مسلح را جهاد اصغر خوانده است ولى جنگ با هواى نفس را كه دشمن داخلى و درونى است به جهاد اكبر تعبير فرموده است . شاعر پارسى گو در اين باره مى گويد : گر بر سر نفس خود اميرى ، مردى * گر برد گران ، نكته نگيرى ، مردى مردى نبود فتاده را پاى زدن * از دست فتاده اى بگيرى ، مردى

عبادت و زهد امام کاظم علیه السلام

عبادت هر فرد در محدوده ى معرفت و شناسائى او از پروردگار عالم ، اندازه گيرى مى گردد . محال است فردى بدون معرفت كافى و لازم نسبت به پروردگار خود ، عبادت و ستايش شايسته اى را انجام دهد از اينرو آنان كه شناسائى كامل از مبدء غيبى دارند و مراحل ايمان و عقيده را طى كرده اند عبادت و ستايش يكى از لذت بخش ترين مراحل زندگى آنان را تشكيل مى دهد و لذتى بالاتر از آن حالت را ندارند .
امام هفتم (عليه السلام) در دودمان قدس و تقوى و در بيت رفيع زهد و عبادت ، پرورش يافته بود كه ايمان به خدا و عشق و علاقه به فضائل معنوى و خصائص انسانى از تمام در و ديوار و جوانب زندگى آن مى باريد و همگان شيفته و دلباختهء عبادت و ستايش پروردگار خود بودند .
در كودكى هنوز كودك خردسالى است كه در عادات و اطوار كودكى به سر مى برد ، صفوان جمال يكى از دوستداران امام صادق (عليه السلام) وارد محضر امام مى گردد و از پيشواى آينده سوال مى كند امام مى فرمايد : صاحب اين منصب كسى خواهد بود كه لهو و لعب در زندگى او راه ندارد .
در اين هنگام كودك خردسالى كه در دست خود بره گوسفندى را گرفته و با خود همراه دارد و با همان اطوار كودكانه با عشق و علاقه‌اى كه خود به عبادت و سجده دارد به آن حيوان بىزبان اصرار مى ورزد و سر او را پايين مى آورد كه بر آفريدگار خود سجده كند !
پدر مهربان دست او را فرا مى گيرد و به آغوش خود مى كشد و او را به سينه ى خود مى چسباند و مى فرمايد : عزيز دل من ! تو همان فردى هستى كه لهو و لعب در برنامهء زندگى تو راه ندارد . (61)
زيباترين ساعات زندگى امام (عليه السلام) به هنگام خلوت با آفريدگار خود سپرى مى گشت ، و لذت بخش ترين اوقات عمر او را نماز و انجام فرائض الهى و مستحبات تشكيل مى داد .
به هنگام عبادت او با تمام وجود و با تمام احساسات و مشاعر و عواطف خود ، متوجه كمال مطلق و معبود بى همتا مى گشت و قطرهء وجود خود را به اقيانوس بيكرانهء هستى بخش جهان ، وصل مى داد . در اين پيوند قلبى ، قطرات اشك شوق بى اختيار از چشمان او بر صورت مى نشست و آرام آرام بر زمين مى غلتيد و مى افتاد و اضطراب و لرزه اندام او را فرا مى گرفت و ناله‌هاى جان سوز سر مى داد و گريه‌هاى طولانى .
امام (عليه السلام) پس از انجام فرائض و واجبات به نوافل و مستحبات مى پرداخت ، نافلهء شب را تا وقت اداء فريضهء صبح ، ادامه مى داد ، سپس تا طلوع آفتاب به تعقيبات و ادعيه و اذكار مى پرداخت ، و سپس سر بر سجده مى گذاشت و مدت‌هاى طولانى ، در حال سجده و نيايش باقى مى ماند . گاهى تا هنگام زوال و وقت ظهر به اين حالت روحانى ادامه مى داد .
محدثين نقل نموده اند كه بارها در شبها در مدينه داخل مسجد نبوى (صلى الله عليه وآله) مى گرديد و پس از انجام فرائض سر بر سجده مى گذاشت و با صداى حزين واندوه فراوان ، توأم با اشك چشم اخلاص وشوق ، اين كلمات از او شنيده مى شد : عظم الذنب من عبدك ، فليحسن العفو من عندك ، يا اهل التقوى و يا اهل المغفرة ! او اين كلمات را با خضوع و خشوع كامل توأم با ناله و سوز مخصوص تا پاسى از شب بر زبان جارى مى ساخت و در وادى شوق وصال محبوب خود ، گام مى سپرد .

بزم مارا باز آمد عالم آرایى دگر

کز قدومش بزم ما گردیده سینایى دگر

قرنها بگذشته از موسى و شرح رود نیل

آمده اینک به فتح نیل موسایى دگر

ولادت امام حلم و شکیبایی باب الحوائج امام موسی کاظم بر شما مبارک

جْتَهِدُوا فى أَنْ يَكُونَ زَمانُكُمْ أَرْبَعَ ساعات: ساعَةً لِمُناجاةِ اللهِ، و َساعَةً لاَِمْرِ الْمَعاشِ، وَساعَةً لِمُعاشَرَةِ الاِْخْوانِ و الثِّقاةِ الَّذينَ يُعَرِّفُونَكُمْ عُيُوبَكُمْ و َيُخَلِّصُونَ لَكُمْ فِى الْباطِنِ، وَ ساعَةً تَخْلُونَ فيها لِلَذّاتِكُمْ فى غَيْرِ مُحَرَّم و َبِهذِهِ السّاعَةِ تَقْدِروُنَ عَلَى الثَّلاثِ ساعات؛

بكوشيد كه اوقات شبانه روزى شما چهار قسمت باشد:

1 ـ قسمتى براى مناجات با خدا
2 ـ قسمتى براى تهيّه معاش
3 ـ قسمتى براى معاشرت با برادان و افراد مورد اعتماد كه عيبهاى شما را به شما مى‏فهمانند و در دل به شما اخلاص می ‏ورزند
4 ـ و قسمتى را هم براى درك لذّتهاى حلال [و تفريحات سالم] و به وسيله انجام اين قسمت است كه بر انجامِ وظايف آن سه قسمت ديگر توانا می ‏شويد.

بنياد پاک و ميلاد فرخنده‏ امام موسی بن جعفر علیه السلام

به نظر مى‏رسد كه روستاى ابواء، واقع در راه مكّه و مدينه، بيش ازساير جاها، قافله‏هاى حجّاج اهل بيت را به سوى خود جلب مى‏كرد،زيرا آرامگاه مادر پيامبر، آمنه دختر وهب، در آنجا قرار داشته است.

در راه بازگشت از حج بيت اللَّه الحرام . قافله امام ابو عبداللَّه‏الصادق‏عليه السلام در اين روستا توقف كرد. آن روز بنابر مشهورترين روايات‏7 صفر سال 128 ه. ق بود كه امام براى ميهمانانش سفره غذا گسترده بودكه پيكى از جانب زنانش به سوى او آمد تا مژده ولادت خجسته فرزندش‏را به وى برساند.
در روايتى كه از منهال قصّاب نقل كرده‏اند، آمده است:

“به قصد مدينه از مكّه بيرون شدم و همين كه به ابواء رسيدم، شنيدم‏كه امام صادق‏عليه السلام صاحب فرزند شده است. من زودتر از آن‏حضرت به‏مدينه وارد شدم و ايشان يك روز پس از من به مدينه رسيد. ايشان )به‏خاطر ولادت نوزاد( سه روز به مردم طعام داد و من نيز يكى از كسانى‏بودم كه بر سفره طعام امام حاضر مى‏شدم و چنان غذا مى‏خوردم كه تاروز بعد نيازى به غذا نداشتم و روز بعد باز بر سفره او حاضر مى‏شدم. من‏سه روز از طعام آن‏حضرت خوردم و تا فردا هيچ غذايى نمى‏خوردم".

سلام بر تو که نیازمندان را باب الحوائجی.

سلام بر نام معطر و زیبایت، که الهام بخش ِ صبوری ، شکیبایی ، بردباری و حلم است.

ولادت هفتمین فخر عالم امکان امام موسی کاظم علیه السلام تهنیت باد

« بسم الها الرحمن الرحیم »

قال الامام موسی بن جعفر (ع) :

« وَجَدتُ عِلمَ الناس فی اَربعٍ :

1-اَوّلُها أن تَعرِفَ رَبَّکَ

2-وَالثّانیةُ أن تَعرِفَ ما صَنَعَ بکَ

3-وَ الثّالثَةُ أن تَعـرِفَ ما أرادَ مِـنکَ

4-وَ الرّابعَةُ أن تَعرفَ ما َیخرُجُکَ مِن دینِکَ .

امام موسی بن جعفر (ع) فرمودند :
« علومی را که مردم به آن نیاز دارند در چهار چیز یافتم :

1-اول اینکه خدای خودت را بشناسی .

2-بشناسی که خداوند با تو چه کار کرده است .

3-بشناسی که خداوند چه چیزی از تو می خواهد .

4-و بشناسی که چه چیزی تو را از دینت خارج می کند . »