مدیریت استانی کردستان

این روزها سروصدای گلوله های پی در پی و سوت خمپاره ها و چرخهای تانکها و صدای الله اکبرها و عبور هواپیماهای جنگی در گوش عاشقان طنین انداز شده و دلها را می نوازد.
ای خصم دون! خیالت این بود که با ریختن خون ها دلها را سست می کنی؟ دیگر ندانستی که متمسکین به راه مصباح الهدی همیشه در سفینه النجاه سوارند و از هیچ قدرتی که مادون قدرت خداست نمی هراسند.

چه ذوقی است برای ریختن خون. اینها مگر چه می خواهند؟ گویی اصلاً دنیا و مافیها را نمی بینند. همه لبخند در چهره دارند گویی دوباره می خواهندحماسه کربلا را به نمایش بگذارند تا به جهانیان بفهمانند که رخداد عاشورا داستان و افسانه نیست و انسان با هر رتبه مادی می تواند با اخلاص و ایمان، جهانی را دگرگون کند و اگر زمانی خون بر شمــشیر پیروز شد امـــروز هم خون بر توپ و گلوله و تانک پیروز می گردد. آری اینها از خیل عاشورائیان اند و بهر لقاء دوست آمده اند. وقتی که آماده عملیات می شوند از نوجوان 12 ساله تا پیر 75 ساله، سربند یازهرا و یا ابالفضل می بندند و به دعوت امامشان، پیر خمین لبیک می گویند. وقتی که شب فرا می رسد گویی به آخرین طبقه از آسمان رفته ای و صدای مناجات ملائکه را می شنوی. تا سحر نماز و دعا و اشک را با هم عجین می کنند به طوری که فرشتگان به حال آنان غبطه می خورند. نزدیکتر می شوی می شنوی که می گویند الهی عذر ما را بپذیر و ما را به خیل شهدا ملحق کن.
آری همان شهدایی که عاشقانه به سمت آتش رفتند تا امروز بتوانیم خودمان نفس بکشیم و کسی نتواند به حریم الهی ما نفوذ کند. همان شهدایی که رفتند تا زنان و دختران، عفیف و مردان، مخلص و غیرتمند بمانند، همان شهدایی که خود را فدای امام و رهبر خویش نمودند تا به عالمیان بفهمانند ما اهل کوفه نیستیم امام تنها بماند اما ای اهل ایران علی تنهاست و ما به فکر دنیای خویش! چه زیباست این جملاتی که روی عکس ها می نویسند: بعد از شهدا ما چه کرده ایم؟!! و چه زشت است که ما فقط خواننده این جملات هستیم و به آن عمل نمی کنیم آری امروز ما همانهایی هستیم که عکس شهدا را به دیوار می زنند و عکس شهدا عمل می کنند! هر جامعه ای افتخاراتش را قاب می کند تا همه جهانیان آن را ببینند و حسرت ببرند؛ ما را چه شده که افتخارات مان را به ننگ مبدل کرده ایم و رشادت ها و حماسه آفرینی های عزیزانمان را در صندوق فراموشی حبس کرده ایم؟ وای بر ما اگر قدر آن همه ایثار را ندانیم وای بر ما اگر خود را به آنان نرسانیم. انسان برای این آفریده شد که جانشین خدا روی زمین شود یعنی روی زمین خدایی کند نه اینکه فرامین خداوند را سرپیچی کند. شهدا روی زمین خدایی کردند یعنی آنها حی لایموت شدند مرزوق عندالله شدند.
(ولا تحسبنَّ الذین قُتِلوا فی سبیلِ اللهِ امواتاً بَل أحیاءٌ عندَ رَبِّهم یُرزَقونَ.)
سلام بر شهیدان ، سلام بر خونهای پاکشان و سلام بر اجساد طاهرشان.