مدیریت استانی کردستان

2- یکشنبه : اخلاق پژوهشی

هر طلبۀ پژوهشگری که در تکاپوی بررسی مسئلۀ علمی مورد نظر خود و احیانا” در تلاش برای بررسی صحت و سقم نظریۀ مورد اهتمام خود است، همواره باید به رعایت اخلاق پژوهشگری اهتمام داشته باشد.
اول آنکه : در عرصۀ پژوهش ، ادب و اخلاق اقتضاء می کند که به صاحبان آثار علمی و تحقیقی با دید احترام نگریسته شود و ارزش تلاش علمی و رنجی که در تحصیل و تحقیق علمی بر خود هموار کرده اند با رفتار تحقیرآمیز نادیده گرفته نشود. بنابراین نقد و بررسی دیدگاه های علمی با رعایت احترام و صرفا” معطوف به خود آن نظریه باید باشد.
دوم آنکه : آثار و نظرات اندیشمندان ، حق معنوی آنان است و طبعا” در هنگام بهره برداری از آن ها در تحققیق و پژوهش و تألیف باید به عنوان امانت نگریسته شود . پس علاوه برنقل دقیق و صحیح آن ، استناد آن به صاحب اثر هم، به عنوان یک تکلیف شرعی و اخلاقی لازم و ضروری است.
سوم آنکه : رسیدن به کنه مطلب و دستیابی به نظر صائب در هر مسئلۀ علمی ، مستلزم تتبع ، بحث وبررسی پیگیرانه است ؛ازاین رو پژوهشگر باید از صبرو حوصله و سعۀ صدر کافی برخوردار بوده و انتظار نداشته باشد که به سرعت همه چیز به نفع او رقم بخورد . البته همۀ ما ایمان داریم که خداوند تلاشگران عرصۀ حق و حقیقت را یاری می رساند و ازجائی که خود گمان نمیبرند؛ روزی علم میدهد؛ اما در هرحال سختکوشی و پایداری برای رسیدن به نتیجه ضرورت پژوهشگریست.
بالاخره آنکه : یک طلبۀ پژوهشگر همۀ توصیه های اخلاقی در اعتنام از فرصت ها و بهره برداری از سرمایۀ عمر و توان فکری، عقلی و ذهنی و تواضع در مقابل علماء و اندیشمندان و معلمان و استادان و فروتنی و تسلیم در برابر حق و قول احسن، همچنین مقابلۀ با غرور علمی و برتر بینی در برابر دیگران و پرهیز از جدال و مراء و… را لازم است همواره مورد توجه خود قرار دهد و بالاتر از همۀ اینها، هیچگاه از ارتباط معنوی و عبادی خود با خالق و معبود متعال غافل نشود که در این صورت هیچگاه از فیوضات و برکات الهی در تحقیقات خود بهره نخواهد برد و همۀ تلاش و تحمل رنج او بر باد خواهد رفت.