مدیریت استانی کردستان

آيت‏اللَّه ميرزا محمدتقي گلشن حائري شيرازي در حدود سال 1232 ش (1270 ق) در شيراز و در خانداني صالح به دنيا آمد. او پس از طي دوران

كودكي، به همراه پدر راهي كربلا شد و پس از اتمام مقدمات و سطوح، در درس ميرزاي بزرگ شيرازي در سامرا، شركت كرد. آيت‏اللَّه شيرازي پس

از چندي در شمار فاضل‏ترين شاگردان ميرزاي بزرگ قرار گرفت و خود نيز به تدريس پرداخت. پس از رحلت ميرزاي شيرازي، جمع زيادي از شاگردان

وي، جذب حوزه درسي آيت‏اللَّه محمدتقي شيرازي گرديدند و در همين ايام بود كه به ميرزاي دوم شهرت يافت. در اين ميان شاگردان فاضلي پرورش

يافتند كه حضرات آيات شيخ عبدالكريم حائري يزدي، شيخ آقابزرگ تهراني، سيدجمال الدين گلپايگاني، سيد شهاب‏الدين مرعشي نجفي،

محمدعلي شاه آبادي و محمدجواد بلاغي نجفي از آن جمله‏اند. اواخر عمر ميرزاي دوم، با اشغال عراق توسط استعمارگران انگليسي مواجه

گرديد. ايشان يكي از مشهورترين چهره‏هاي‏شناخته شده در علم و تقوي و غيرت و شهامت ديني، پرچمدار و رهبر انقلاب مسلمانان عليه

اشغالگران انگليس بود. همزمان با تجاوز انگليسي‏ها به جنوب عراق، ميرزاي شيرازي با فتواي معروف خود، همگان را به قيام عليه نيروهاي

انگليسي دعوت كرد و انقلاب معروف به 1920 در عراق شكل گرفت. پس از مدتي، انگليس مي‏خواست فردي مسيحي را بر عراق حاكم سازد كه

اين امر با مخالفت ميرزاي شيرازي دوم و علماي ديگر قرار گرفت. ميرزا، به خوبي احساس مي‏كرد كه هدف دولت انگليس از درخواست پذيرش

نماينده دولت بريتانيا به عنوان رييس حكومت عراق تسلط بر كشورهاي اسلامي است. صدور فتواي ميرزا بار ديگر لرزه بر اركان حكومت استعمار

پير افكند و دولت انگليس را به عقب‏نشيني از مواضع خود وادار نمود. حضور اين عالم مجاهد و فقيه آگاه براي انگليس بسيار خطرناك بود. از اين رو،

تصميم گرفتند كه او را به هر نحو ممكن از ميان بردارند. گويند كه وي با دسيسه يكي از عمّال انگليسي‏ها مسموم شد و در ششم شهريور 1299

ش برابر با سيزدهم ذي‏حجه 1338 ق در 68 سالگي به لقاءاللَّه پيوست. پيكر اين عالم رباني پس از تشييعي با شكوه در صحن مطهر امام

حسين(ع) به خاك سپرده شد.