برگزاری مراسم سوگواری به مناسبت رحلت حضرت خدیجه(س)در مدرسه ریحانه النبی (س)سنندج
به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه ریحانه النبی (س)مدرسه سنندج به مناسبت رحلت حضرت خدیجه (س)مراسم سوگواری با سخنرانی سرکار خانم یاوری از طلاب حوزه مورخ6/4/94در حوزه این مبارکه برگزار گردید.
سرکار خانم یاوری طی سخنانی بیان کردند:حضرت خدیجه (س)کامله آفرینش بوده است.به همین دلیللیاقت همسری پیامبررا داشتهو12ستاره درخشان امامت ازایشان سرچشمه گرفته وفاطمه زهرا(س) از دامانایشان برخاسته است.حضرت خدیجه(س) از بزرگترین بانوان اسلام به شمار می رود،واولین زنی بود که به اسلام گرویدچنانکه علی بن ابی طالب (ع) اولین مردی بود که اسلام آورد. اولین زنی که نماز خواند، حضرت خدیجه (س)بود.
ایشان بااشاره به خصوصیات حضرت خدیجه (س)چنین بیان کردند:او انسانی روشن بین و دور اندیش بود. با گذشت، علاقه مند به معنویات، وزین و با وقار، معتقد به حق و حقیقت و متمایل به اخبار آسمانی بودند.حضرت خدیجه(س) از کتب آسمانی آگاهی داشت و علاوه بر کثرت اموال و املاک، او را «ملکه بطحاء» می گفتند. از نظر عقل و زیرکی نیزبرتری فوق العاده ای داشت و مهم تر اینکه حتی قبل از اسلام وی را «طاهره » و «مبارکه » و «سیده زنان » می خواندند.
ایشان با تصریح برخدمات حضرت خدیجه (س)به اسلام فرمودند:حضرت خدیجه علیها السلام در 24 سال زندگی مشترک با پیامبر گرامی اسلام (ص)، خدمات بسیاری برای آن بزرگوار و دین اسلام انجام داد. حمایت های مالی، روحی، عاطفی از پیامبراکرم(ص) ، تصدیق و تأیید پیامبر در روزگاری که هیچ کس تأییدش نمی کرد و یاری ایشان در برابر آزار مشرکان، گوشه هایی از این خدمات ارزشمند است. حضرت خدیجه (س) پس از ازدواج با پیامبر، تمام دارایی اش را به ایشان بخشید تا آن را هرگونه می خواهد مصرف کند. رسول گرامی اسلام در این زمینه می فرماید: «هیچ ثروتی به اندازه ثروت خدیجه علیهاالسلام برای من سودمند نبود.».
خانم یاوری در پایان وصیت حضرت خدیجه(س)گفتند :حضرت خدیجه(س) به پیامبراکرم (ص)سه وصیت نمودند:
،حضرت خدیجه (س) عرض کرد: یا رسول الله! چند وصیت دارم: من در حق تو کوتاهی کردم، مرا عفو کن.
پیامبر (ص) فرمود: هرگز از تو تقصیری ندیدم و نهایت تلاش خود را به کار بردی. در خانه ام بسیار خسته شدی و اموالت را درراه خدا مصرف کردی.
عرض کرد: یا رسول الله! وصیت دوم من این است که مواظب این دختر باشید؛ و به فاطمه زهرا (س) اشاره کرد. چون او بعد ازمن یتیم و غریب خواهد شد. اما وصیت سوم را شرم می کنم برایت بگویم. آن را به فاطمه عرض می کنم تا او برایت بازگو کند. سپس فاطمه را فراخواند و به وی فرمود: نور چشمم! به پدرت رسول الله بگو: مادرم می گوید: من از قبر در هراسم؛ از تو می خواهم مرا درلباسی که هنگام نزول وحی به تن داشتی، کفن کنی.