مدیریت استانی کردستان

درسال 1948 میلادی مقداری مواد حقوقی به عنوان اعلامیه جهانی حقوق بشردر مجمع عمومی سازمان ملل متحد به تصویب 48 از 58 عضو آن زمان درسازمان ملل رسید، و8 عضو دیگر (روسیه شوروی، بیلوروسی، اوکرائین، چکسلواکی، یوگوسلاوی، لهستان، آفریقای جنوبی وعربستان حجاز که هریک برای خود دلیلی داشت، به این اعلامیه رای ممتنع دادند، و رای مخالف وجود نداشت، البته برای بررسی علل به وجود آمدن این اعلامیه تحقیقاتی جداگانه مورد نیاز است ولی دراین مقداری مشروح در معانی این اعلامیه بحث خواهیم کرد، امتیازات بسیار مهمی که فرمان مبارک اعلامیه جهانی حقوق بشردارد، فوق العاده جالب توجه است ازآنجمله:

1-نخستین امتیاز درمحتویات فرمان مبارک مشاهده می شود که هم کلیات حقوق زندگی اجتماعی انسان ها رادربردارد وهم حقوق جانهای آدمیان را که برای وصول به هدفی والاتر از زندگی طبیعی محض دراین دنیا شگفته اند تامین می نماید. این همان مسئله رشد وکمال معنوی انسان ها است که مورد دستور و تاکید امیر المومنین علیه السلام درفرمان مبارک است.

2-بنا به نقل «جرج جرداق» واضع اعلامیه جهانی حقوق بشربیش ازدو هزار متفکر جوامع وملل مختلف دنیا بوده است، درصورتیکه واضع فرمان مبارک یک نفر است که آن هم وجود نازنین امیر المومنین علیه السلام است.

3-اغلب وضع کنندگان اعلامیه مردمانی بوده اند که بار معیشت سالیان عمرشان رابر دوش ملل وجوامع خود حمل نموده، وبدون تحمل مشقت های تولید واستخراج معیشت از سنگلاخ طبیعت وروابط همنوعان خود، زندگی کرده اند، زندگی اینان کجا وزندگی واضع فرمان مبارک با کمر لیف خرمائی وکفش وکفش ها وپیراهن وصله خورده وتغذیه ازنان جوودیگر مواد پایین معیشت کجا؟!!

4-آگاهی ومراتب علمی وحکمی همه جانبه واضع فرمان مبارک درباره انسان به هیچ وجه با اطلاعات محدود واضعین اعلامیه که حقوقدانان معمولی بوده اند، قابل مقایسه نمی باشد حتی با قطع نظر از امامت وفوق طبیعی بودن پیشوائی آن بزرگوار، زیرا که او درهمه ابعاد وطوفانهای زندگی، ازکارگری درمزرعه وآبیاری آن وحفر چشمه های آب گرفته تا سخت ترین میدان های کارزا و محراب عبادت ومقام زمامداری با داشتن انواعی از قدرت، غوطه ور گشته وباناب ترین وپر فروغ ترین چهره انسان کمال یافته بیرون آمده ودرهمه آن ابعاد وطوفانها علی بن ابیطالب علیه السلام بوده است، لذ مقام معرفتی وعملی وتکاپوی کمالی واضع فرمان مبارک به هیچ وجه با آن واضعین اعلامیه قابل مقایسه نمی باشد.

5-امیرالمومنین علیه السلام فرمان مبارک رادرحدود 1329 سال پیش از زمان وضع اعلامیه صادر فرموده است
6- هزاران مجلد کتابهای مربوط به قانون وحقوق ودیگر قراردادهای اجتماعی و میلیونها مجلد کتاب مربوط به علوم انسانی دراختیار واضعین اعلامیه بوده است، آنان پس ازبروز کاورانی انبوه ازمحصولات فکری نوابغ قرون واعصار طولانی از«افلاطون» گرفته تا «ژان ژاک روسو» و «منتسکیو» وهزاران قانونگذار وحقوقدانف اقدام به وضع اعلامیه کرده اند، درصورتیکه امیرالمومنین علیه السلام یک معلم ومربی(پیامبر اعظم اسلام) ویک کتاب (قران ) را دراختیار داشت.

7-شاید بتوان گفت: ازبااهمیت تریبن امتیازات فرمان مبارک اینست که واضع فرمان مبارک یعنی امیرالمومنین علیه السلام پیش از همه تسلیم ومطیع فرمانی بوده است که خود آن را صادر فرموده است، یعنی آن بزرگ بزرگان درعین اعتلای مقام انسانی که داشته است وپس از پیامبر اکر م با شخصیت ترین وبا عظمت ترین انسان تاریخ بوده دربرابر قانونی که صادر فرموده همان تسلیم وخضوع را داشته است که ازدیگر مردم جامعه آن را انتظار داشته است.

8-امتیاز یست که همه آگاهان ازوضع سیاسی وحقوقی شخصیت امیرالمومنین علیه السلام ودولت های امضا کننده اعلامیه جهانی حقوق بشر، می پذیرند وآن همان امتیاز یست که آقای جرج جرداج تحت شماره (4) متذکر می شود و می گوید: اما تفاوت چهارم اینست که عمده وبزرگترین دولتهای متحد که دروضع اعلامیه حقوق بشر شرکت نمود وآن را پذیرفته اند، همانا هستند که حقوق انسان ها راازآنان سلب می کنند. درصورتیکه فرزند ابیطالب هر جا که قدم گذاشت وسخنش شنیده شد وشمشیرش با نورخورشید درخشیدن گرفت استبداد وانحصارطلبی را متلاشی ساخت، وزمین رابرای حرکت انسان ها هموارنمود، سپس خودش دردفاع ازحقوق افراد وجوامع شهید شد پس ازآنکه درطول زندگیش هزار بار شهید شده بود.