مدیریت استانی کردستان

کلام محدث قمي در مفاتيح
محدث قمي (رحمه الله) در ضمن اعمال روز عرفه، مي نويسد:
از جمله دعاهاي مشهورِ اين روز، دعاي حضرت سيدالشهدا عليه السلام است. بشر و بشير، پسران غالب اسدي روايت کرده اند که پسين روزِ عرفه، در عرفات، در خدمت آن حضرت بوديم. پس، جمله از خيمه خود بيرون آمدند با گروهي از اهل بيت و فرزندان و شيعيان، با نهايت تذلّل و خشوع. پس در جانب چپِ کوه ايستادند و روي مبارک را به سوي کعبه گردانيدند و دست ها را برابر رو برداشتند، مانند مسکيني که طعام طلبد، و اين دعا را خواندند:
«اَلحَمدُ ِللهِ الَّذي لَيسَ لِقَضائِهِ دافِعٌ، وَلا لِعَطائِهِ مانِعٌ،…- تا اين قسمت که:- وَ صَلَّي اللهُ عَلي خِيرَتِهِ مُحَمَّدٍ خاتَمِ النَِبِيينَ، وَ آلِهِ الطَّيبِينَ، الطّاهِرِينَ المُخلَصِينَ وَ سَلَّمَ».
پس شروع فرمود آن حضرت در سؤال، و اهتمام نمود در دعا، و آب از ديده هاي مبارکش جاري بود پس گفت: « اَلّلهُمَّ اجعَلنِی أخشاکَ کَأنِّی أراکَ … وَ ادرَأ عَنِّی شَرَّ فَسَقَةِ الجِنِّ وَ الإِنسِ».
پس سر و ديده خود را به سوی آسمان بلند گردانيد و از ديده های مبارکش آب می ريخت مانند دو مشک و به صداي بلند گفت:
«يا أَسمَعَ السّامِعِينَ… يا رَبِّ یا رَبِّ» پس مکرر می گفت: «یا رَبِّ» و کسانی که دور آن حضرت بودند، تمام گوش داده بودند به دعای آن حضرت، اکتفا کرده بودند به آمین گفتن. پس صدا هایشان بلند شد به گریستن با آن حضرت، تا غروب کرد آفتاب و بار کردند و روانه جانب مشعرالحرام شدند.
مؤلف گوید که: کفعمی دعای عرفه حضرت امام حسین علیه السلام را در بلدالأمین تا اینجا نقل فرموده و علامه مجلسی در زاد المعاد این دعای شریف را موافق روایت کفعمی ایراد نموده و لیکن سیدبن طاووس در اقبال، بعد از «یا رَبِّ یا رَبِّ یا رَبِّ» این زیادتی را ذکر فرموده:
«إِلهِی أَنَا الفَقِیرُ فِی غِنایَ فَکَیفَ لا أکُونُ فَقِیراً فِی فَقرِی… وَالحَمدُ لِلّهِ وَحدَهُ».