چهارمین روز از هفته پژوهش : محیط شناسی پژوهشی
هر پژوهشگر قبل و حین انجام پژوهش خود باید بر میحطی که پژوهش او در آن و برای آن انجام می شود ، آشنائی و اشراف کافی داشته باشد. این محیط شناسی شامل محیط علمی، محیط موضوعی، محیط مخاطب و محیط تعاملی است.
محیط علمی شامل رشته های علمی مرتبط با موضوع تحقیق و ظرفیت علمی هریک از آن رشته ها است .
محیط موضوعی ارتباط منطقی و سیستمی موضوع مورد نظر با سایر سرفصل ها ی علمی مرتبط از یک سو وآثار علمی بر جا مانده در خصوص آن موضوع است.
محیط مخاطب جامعه و افراد و اشخاص حقیقی یا حقوقی که تحقیق مورد نظر در مورد آنان و یا برای آنان انجام می شود.
محیط تعاملی وضعیت و آرایش مؤسسات و پژوهشکده ها و پژوهشگاه ها و نیز پژوهشگرانی که محقق باید و ناگزیر است، تحقیق خود را در ارتباط با آنان به انجام رساند.
در مجموع آنکه پژوهشگر نمی تواند و نباید تحقیق خود را حتی اگر تحقیقات کاملا” نظری و تئوریک باشد، به صورت انتزاعی و جدای از واقعیات و شرایط محیطی در چهار عرصۀ نامبرده، دنبال کند. چرا که دراین صورت حاصل تلاش و رنج علمی او در هیچ جا اعتبار و ارزش و مخاطب پیدا نخواهد کرد و نهایتا” موجب سرخوردگی پژوهشگر خواهد شد.