پانزده حدیث علوی
امام علی (ع) فرمودند:((سلونی قبل ان تفقدونی)):تا مرا از دست نداده اید با من سخن گویید و از هرچه ندانید پرسش کنید
1)چون روزگار را آشفته بینید چنان باشید که شتر بچگان سه ساله باشند.همچون((ابن لبون))که نه پشتی بار بر دارند و نه پستانی شرآور به کنج عزلت بنشیندو در بروی خود از خویش و بیگانه بیندید
2)آنکس که طمع کند با دست خود خویشتن را تباه سازد
3)آنانکه پیش ناکسان گریبان پاره میکنند و از محنت ایام می نالند به خفت مذلت خویش رضا می دهند
4)مردم تنگ چشم مردمی فرومایه اند
5)آنانکه بردباری ندارند از مردانگی بویی نبرده اند
6)مردم تهی دست منطقی ضعیف و برهانی سست و زبانی کوتاه دارند
7)درویشان در سرای خویش هم بیگانه ای بیش نباشند
8)آن تن آسائی که آدمیزاده را از کسب فضایل باز دارد،آفت جان اوست
9)آن برد باری که شهوات انسان را درهم شکند،در حقیقت معنی شجاعت است
10)آن پارسایی که نفس را از انحراف ایمن سازد ثروتمند است
11)سپر مطمئن شما در برابر حوادث روزگار پرهیزگاری شماست
12)من همدمی مهربانتر از تسلیم و رضا نمی شناسم
13)من میراثی سرشارتر از علم و هنر نمی دانم
14)من جمالی دلدارتر و جلوه ای جذاب تر از ادب ندیده ام
15)چهره های گشاده دوست ربا و دوستی افزاست