قضاوتهای علوی
قضاوت پس از مسئله خلافت ورهبری در فرهنگ وتمدن اسلامی از مهم ترین ودشوارترین مناصب است.
چرا که در این منصب مثلثی دشوار وجود دارد که عبارتند ازدو طرف یا اطراف دعوا وادعا.اصل واقعه و حق وباطل بیرونی ،شخصیت وتخصصی ودغدغه ها ووسوسه ها و… قاضی ،بدین جهت دربسیاری از موارد دشواری رویداد مورد دعوا ویا تهدیدها وتطمیع ها مسئله قضاوت راتبدیل به شغلی بسیار دشوار ودرمعرض لغزش ها وخطا قرار می دهد به ویژه که حکم قاضی برمرگ وزندگی یا چگونگی ادامه مسیر زندگی طرفین تاثیر به سزایی می گذارد.
ازسویی دیگر اسلام ،دینی شریعت گرا بوده ودامنه وسیعی از حقوق وتکالیف رادارد که پیش نیاز قضاوت آگاهی واحاطه بردانش های اسلامی وقدرت تحلیل و محاسبه گری قوی می باشد.وبدین جهت است که ناظر به پیش نیازهای علمی ویا درمعرض وسوسه ها ولغزش ها بودن قاضی ،برای قضاوت شرایط ویژه ودشواری همانند علم وعدالت در نظر گرفته شده است.
درتاریخ اسلام پس از پیامبر وهمانند ایشان در مسئله قضاوت علی بن ابی طالب (ع) بود وشاهد این مدعا درکنار گزاره های نبوی درباره دانش وتخصصی قضاوت برتر امیرالمومنین باگزاره های تاریخی از قضاوت های علوی درصحنه وعرصه جامعه است.قضاوت های آن حضرت درزمان پیامبر درضمن سفر به یمن وپس ازآن در سراسر دوران خلفا به هنگام درماندگی آن ها شاهدی محکم بر افضلیت وشایستگی وبرتری امیرالمومنین هم درحوزه قضاوت وهم رهبری است.
شاخصه وویژگی قضاوت های علوی موارد زیر است:
- قضاوت امام نشانگر علوم و دانش های گوناگون حضرت .
- قضاوت امام تجلی گر عدالت اجتماعی وقضایی حضرت.
- قضاوت امام بیانگر توجه امام به ابعاد روانشناختی در کشف حقیقت از طرفین دعوا و کنارزدن تزویرها ودروغ ها.
- قضاوت حضرت نشانه شاگردی تام کمال آن حضرت نزد پیامبر وفراگیری دانش قضاوت از پیامبر .
- قضاوت های حضرت شاخه های تاریخی بر نیازمندی خلفای غاصب جاهل به امام عالم عادل.