قرآن و قانون جاذبه
على بن موسى الرضا(عليه السلام) به يكى از دوستان خود فرمود:
اَلَيْسَ اللهُ يَقُولُ بِغَيْرِ عَمَد تَرَوْنَها؟
فَقُلْتُ: بَلَى
قالَ: ثُمَّ عَمَدٌ، لكِنْ، لا تَرَوْنَها!(1)
ترجمه
آيا خدا نمى فرمايد كه آسمان بدون ستونى كه ديده شود برپاست؟
گفتم: آرى
فرمود: بنابراين ستونى وجود دارد كه نامرئى است و شما آن را نمى بينيد!
شرح كوتاه
امروز مسلّم است كه كرات آسمانى در مدارهاى خود به بركت تعادل نيروى جاذبه و دافعه برپا هستند، جاذبه همچون زنجير عظيمى آنها را به سوى هم مى كشاند و نيروى گريز از مركز آنها را از هم فرار مى دهد و تعادل كامل آنها سبب شده كه ميليون ها سال بدون كمترين تغييرى در مدار خود بگردند و در فضاى بيكران روى اين ستون نامرئى تكيه كنند و معلق بمانند. آيا در آن زمان كه هنوز پرده اى از روى اين اسرار برداشته نشده بود تعبيرى رساتر از تعبير فوق براى بيان اين حقيقت وجود داشت؟ و آيا اين از معجزات علمى پيشوايان بزرگ ما نيست؟!
1. تفسير برهان، جلد 3، صفحه 278.
منبع : صدو پنجاه درس زندگي آيت الله مکارم شيرازي