مدیریت استانی کردستان

از دل‌نگرانیهای موجود در این محافل شكل و قالب آن است. ذكر اهل‌بیت ـ علیهم السّلام ـ و بیان صبر ایشان بر آلام یكی از راه‌های غلبه بر مشكلات و سختی‌های زندگی است.

با درس گرفتن از روش رفتاری خاندان وحی، تصویر زندگی رنگ و بوی معنوی همراه با زهد و قناعت خواهد گرفت.

در چند ساله اخیر با رشد سطح زندگی و تغییر نگرش مردم به پیرامون خود، قضایایی مشاهده می‌شود كه رفته رفته فلسفه وجودی مجالس عزا را از بین می‌برد. اسراف و تبذیر، استفاده از آلات و وسایل موسیقی، اجراء سبكهای غیر مذهبی و برگرفته از آهنگ‌های غربی در مجالس، سرودن شعرهای بی‌محتوا، اختلاط مردان و زنان در میادین و خیابانها، رواج خرافه‌ها به جای توكل و توسل، دور شدن از ادعیه و زیارت عاشورا، توجه بیش از حد به علامت‌های سنگین و حمل بی‌حاصل آن، استفاده از بلندگوهای بسیار قوی برای غلبه بر صدای دیگران، چشم هم چشمی در برپایی هیئات و تكایا،‌ فاصله گرفتن از مساجد، آزار رساندن به خود و هم نوعان،‌ رخنه افراد معلوم الحال به عنوان میدان دار و بسیاری از این موارد از آسیب‌هایی است كه شایسته است چاره‌جویی كرد كه اگر اقدامی در اصلاح این موارد نكنیم كم كم بزرگترین پایگاه اطلاع رسانی و نیز بزرگترین مدرسه دینی از كارایی لازم خواهد افتاد.

اگر مستمع در پایان مجلس نتواند برای خود برنامه زندگی ترسیم كند این بدان معنا است كه این مجلس در تبیین رسالت خود عقیم شده است یعنی دشمن در این قسمت موفق شده است.

بعد از این مقدمه در این قسمت از نوشتارمان چند پرسش و پاسخ را در باب عزاداری سالار شهیدان مطرح می کنیم:
آیة الله مجتبی تهرانی(دام ظله):

سوال: آیا لطمه زدن و جاری شدن خون در عزای اباعبدالله جایز است؟

جواب: مجروح شدن بدن در صورتی که موجب ضرر فاحش بر بدن نشود اشکال ندارد.

آیة الله گرامی(دام ظله):

سوال: آیا خواندن نوحه و مرثیه های كه درآنها شأن امامان علیهم السلام مخصوصا حضرت حسین(علیه السلام) و كاروان اسیران رعایت نمیشود، جایز است؟

جواب: جائز نیست.

آیة الله سبحانی(دام ظله):

سوال: برخى مى گویند زیارت عاشورا سند ندارد. آیا این گفته صحیح است؟

جواب: سند زیارت عاشورا معتبر است واز سه طریق روایت شده است. براى آگاهى به كتاب «رسائل و مقالات»، جلد3، رجوع كنید . والله العالم

آیة الله جوادی آملی(دام ظله):

سوال: در برخى مجالس كه براى بزرگداشت اهل‌بیت (علیهم السّلام) برپا مى‌شود، مسائلى ‏به چشم مى‌خورد؛ از جمله:‏

‏1ـ تصریح به الفاظى كه دلالت بر الوهیت اهل‌بیت (علیهم السّلام) دارد؛ مانند: لا إله إلاّ ‏على و … .‏

‏2ـ خواندن اشعار و بیان مطالبى كه مقام خداوند را در برابر اهل‌بیت (علیهم السّلام) ‏پایین مى‌آورد؛ مانند: خدا عكس على را ماچ مى‌كرد.‏

‏3ـ انجام بعضى كارها در منظر مردم، براى اظهار ذلّت در برابر اهل‌بیت (علیهم السّلام) ؛ ‏مانند آویختن زنجیر به گردن و درآوردن صداى حیوانات.‏

‏4. نسبت دادن برخى امور به اهل‌بیت (علیهم السّلام) كه به ظاهر با عصمت آنان ‏منافات دارد.‏

برخى افراد در توجیه این اعمال كه در آن شائبه حرمت وجود دارد، مى‌گویند: دستگاه امام ‏حسین (علیه السّلام) از محدوده‌ی فقه خارج است. لطفاً با بیان نظر شریفتان، راه‌گشاى ما ‏براى دست‌یابى به بینشى به دور از اشتباه و بهره‌مندى صحیح از مجالس اهل‌بیت ‏‏(علیهم السّلام) باشید.‏

جواب:

الف) اهل‌بیت عصمت و طهارت (علیهم السّلام) همتاى قرآن كریم، معصوم و حجّت ‏الهى‌اند.‏

ب) تعظیم شعائر اهل‌بیت (علیهم السّلام)، مورد ترغیب اكید شارع مقدس است.‏

ج) در تمام مراسم، لازم است از غلو پرهیز شود.‏

د) لازم است در همه مراسم، از گفتار یا رفتارى كه موجب هتك مقام شامخ امامت و وهن ‏خاندان عصمت یا اهانت به اصل عزادارى است، احتراز شود.‏

هـ) نهضت سیّد الشهداء (علیه السّلام) براى احیاى حق و اماته باطل بود؛ كارى كه حق ‏نباشد، انجام آن مخالف هدف قیام حسینى (ارواحنا فداه) است.