دل نوشته .... نامه ای به خدا ...
خدای من یاد گرفته ام که در دلم با تو سخن بگویم اما این بار حرفهایم با تو نمره دارد کدام یک از نامه های دلم را باز کنم که معلم آن را لایق بیست بداند ،در حالی که تو به هیچ درد دلی کمتر از بیست نمی دهی .
خدای من!گاهی اوقات چنان دلم برایت تنگ می شود که آرزو می کنم کاش می توانستم در آغوشت آرام بگیرم ،از همه شنیده ام که دلهافقط با یاد تو آرام می گیرد ومن این را خودم فهمیده ام .
خدایا کمکمان کن تا فراموشت نکنیم من ،خانواده ام ،دوستانم وهمه مردم دنیا.
خدای حکیم ودانا کمکمان کن تا امام زمانمان را فراموش نکنیم وبرای ظهورش دعا کنیم که اگر روزی آید،دیگردر هیچ کجای دنیاجنگ وخونریزی اتفاق نمی افتد ،دیگر هیچ ظالمی بچه های بی گناه را بی خانمان نمی کند.
خدای مهربان! کمک کن ما هم مانند خودت مهربان وخوب باشیم .
نامه ام از طرف تمام بچه هاییست که دوست دارند در خانواده گرم وآرام خود آسوده باشند وشبها به امید تو بخوابند وصبح هابه یاد تو برخیزم .
خدای من کمکمان کن …!
(دل نوشته مائده فرزند یکی از طلاب مدرسه حضرت فاطمه (س)سقز)