مدیریت استانی کردستان

خبر:تودیع مدیر مدرسه زینب الکبری (س)

31 خرداد 1391 توسط صالحی

به مناسبت عید سعید مبعث در حوزه علمیه زینب الکبری (س) شهر سریش آباد مراسم جشنی بر پا شد. همزمان با برگزاری این جشن مدیر محترم مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران حجه الاسلام و المسلمین حاج آقا صالحی با همراهی معاونین مرکز به حوزه علمیه سریش آباد رفته و طی این جشن از زحمات یک ساله مدیر محترم این مدرسه سرکار خانم حکیمه خضری تجلیل کردند.

جناب آقای صالحی مدیر محترم استان در جمع طلاب و اساتید این حوزه ضمن تبریک به مناسبت عید سعید مبعث از تلاش ها و زحمات سرکار خانم خضری مدیر مدرسه تشکر کرده و تصریح کردند که: ایشان در انجام امور مدرسه بسیار منظم و منضبط بوده و در این زمینه بسیار موفق عمل کرده اند.

در پایان نیز از طرف مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان کردستان لوح تقدیر و هدیه ای نیز به رسم یادبود به ایشان تقدیم گردید.



مطلب قبلی
مطلب بعدی
 3 نظر

آراي كاربران براي اين مطلب
5 ستاره:
 
 (0)
4 ستاره:
 
 (0)
3 ستاره:
 
 (2)
2 ستاره:
 
 (0)
1 ستاره:
 
 (0)
2 رأی
ميانگين آراي اين مطلب:
3.0 stars
(3.0)

موضوعات: بدون موضوع لینک ثابت

نظر از: محمد حیدری [بازدید کننده] 
محمد حیدری
3 stars

به نام الله
باسلام

نام مبارکت را چون گلی مقدس می بویم.
کاروان در کاروان گل و لبخند به پای آمدنت نشسته اند و ظهور تو را از سراچه های آسمان، انتظار می کشند.
دلها،معابدِ اندوه است بی تو،و جانها گستره ای از لاله های داغ که در فراق تو روییده اند.
در خلوتِ بی تکلم اشیا،نامت را تکرار می کنیم که چون دَمِ مسیحایی جان بخش است و آرامش دهنده.
ای رفته در آفاق نا محدود !
ای گمشده در سراچه های افقِ دور دست !
ای خوب که در کجای زمین ایستاده ای !
بی تو حسرتی همیشگی چنگ می اندازد به این دلها، به این جانها که بی تو ضریح اندوه است و دروازه ی غمناکِ هجران !
کودکان، چون گلهای شکوفا بر سر راهت به انتظار مانده اند و در این انتظار بزرگ می شوند و در سِلک سپاهیانِ تو در می آیند.
چشمانت خیرگی در عظمت است و اندوه در دلهایمان،آنگاه که تو نیستی و ما در بسیط جهان به دنبالِ نگاهِ تو می گردیم، اما نمی یابیمَت.
سلام بر تو ای گل یاس!
سلام بر تو ای گل نرگس !
اهل بیت باغ،چشم به راه تواُند، درختان سرک می کشند و تو را می جویند، نگاهها چون ستاره های آویخته از سقفِ شب می درخشند همراه قطره ی اشکی که بر دامن خاک می چکد.
دستهایت پنجره ای است به سمت کوچه باغهای بهشت و تماشایت،شکوفه ای که همه ی باغ را در چاک پیراهن دارد !
ما در سایبان نگاهی تو می نشینیم و از برکتِ آهوانِ چشمهای تو،صحراهای سیاهِ سُرمه را در می نَوَردیم ! چقدر در چشم تو به خیرگیهای ابدی بر می خوریم !
نامِ مبارکت را چون گلی مقدس می بوییم،در دلهایمان گَرده افشانیِ محبت و تبسّم توست،هرچه نامت را بیشتر آواز می دهیم، جاودانگی بیشتر احساس می کنیم.
صدایت چون چشمه ای است که در فراخنای عطش آسمانها جاری می شود و منِ سرگشته ای که خاکِ تمام کوچه ها و دشتها و کوهها می گردم به دنبالِ صدای تو !
نمی دانم از مه آلودِ کدامین جاده می آیی، از مه آلود کدام سپیده !
نمی دانم امروز کدامین جاده سر بر پایت می گذارد و بوسه بر گامهایت می زَنَد!
صدایم در جستجوی تو پیر می شود، وگامهایم از توان می افتند !
امّا نمی دانم در کجایی،در کدام سرزمین،در کدام دشت،در کدام جزیره ی خوشبخت !
عطشناکترینا که مَنَم و باران ترینا که تویی ! چون تشنه ای سرگشته به دنبالِ زلالی تو می گردم،ای کدامین جمعه ی مقدس که چون رودی زلال جاری می شوی و سرانجام به اقیانوسی بَدَل می شوی که سرتاسر عالَم را فروخواهد شست و آنگاه خورشید عدالت سر از مشرق عشق ، بر خواهد کرد و زمین لنگرگاه عدالت خواهد شد.
تا آن روز چون کوه و چون جنگل و چون دریا،به انتظار می نشینیم !

1391/04/08 @ 11:06
نظر از: محمد حیدری [بازدید کننده] 
محمد حیدری
3 stars

به نام الله
با سلام

نام مبارکت را چون گلی مقدس می بویم.
کاروان در کاروان گل و لبخند به پای آمدنت نشسته اند و ظهور تو را از سراچه های آسمان، انتظار می کشند.
دلها،معابدِ اندوه است بی تو،و جانها گستره ای از لاله های داغ که در فراق تو روییده اند.
در خلوتِ بی تکلم اشیا،نامت را تکرار می کنیم که چون دَمِ مسیحایی جان بخش است و آرامش دهنده.
ای رفته در آفاق نا محدود !
ای گمشده در سراچه های افقِ دور دست !
ای خوب که در کجای زمین ایستاده ای !
بی تو حسرتی همیشگی چنگ می اندازد به این دلها، به این جانها که بی تو ضریح اندوه است و دروازه ی غمناکِ هجران !
کودکان، چون گلهای شکوفا بر سر راهت به انتظار مانده اند و در این انتظار بزرگ می شوند و در سِلک سپاهیانِ تو در می آیند.
چشمانت خیرگی در عظمت است و اندوه در دلهایمان،آنگاه که تو نیستی و ما در بسیط جهان به دنبالِ نگاهِ تو می گردیم، اما نمی یابیمَت.
سلام بر تو ای گل یاس!
سلام بر تو ای گل نرگس !
اهل بیت باغ،چشم به راه تواُند، درختان سرک می کشند و تو را می جویند، نگاهها چون ستاره های آویخته از سقفِ شب می درخشند همراه قطره ی اشکی که بر دامن خاک می چکد.
دستهایت پنجره ای است به سمت کوچه باغهای بهشت و تماشایت،شکوفه ای که همه ی باغ را در چاک پیراهن دارد !
ما در سایبان نگاهی تو می نشینیم و از برکتِ آهوانِ چشمهای تو،صحراهای سیاهِ سُرمه را در می نَوَردیم ! چقدر در چشم تو به خیرگیهای ابدی بر می خوریم !
نامِ مبارکت را چون گلی مقدس می بوییم،در دلهایمان گَرده افشانیِ محبت و تبسّم توست،هرچه نامت را بیشتر آواز می دهیم، جاودانگی بیشتر احساس می کنیم.
صدایت چون چشمه ای است که در فراخنای عطش آسمانها جاری می شود و منِ سرگشته ای که خاکِ تمام کوچه ها و دشتها و کوهها می گردم به دنبالِ صدای تو !
نمی دانم از مه آلودِ کدامین جاده می آیی، از مه آلود کدام سپیده !
نمی دانم امروز کدامین جاده سر بر پایت می گذارد و بوسه بر گامهایت می زَنَد!
صدایم در جستجوی تو پیر می شود، وگامهایم از توان می افتند !
امّا نمی دانم در کجایی،در کدام سرزمین،در کدام دشت،در کدام جزیره ی خوشبخت !
عطشناکترینا که مَنَم و باران ترینا که تویی ! چون تشنه ای سرگشته به دنبالِ زلالی تو می گردم،ای کدامین جمعه ی مقدس که چون رودی زلال جاری می شوی و سرانجام به اقیانوسی بَدَل می شوی که سرتاسر عالَم را فروخواهد شست و آنگاه خورشید عدالت سر از مشرق عشق ، بر خواهد کرد و زمین لنگرگاه عدالت خواهد شد.
تا آن روز چون کوه و چون جنگل و چون دریا،به انتظار می نشینیم !

1391/04/08 @ 11:00
نظر از: جباری معز [عضو] 
جباری معز

حديث شريف ›: در روايتي آمده است كه آنحضرت«ص» با ديدن هلال« ماه » در ابتداي ماه شعبان،دعاي ذيل را ميخواندند ( بارالها: ماه رجب و ماه شعبان را براي ما مبارك گردان وما را به سلامتي به ماه مبارك رمضان برسان ) « ما را توفيق استقبال از ماه رمضـــــان و احترام آنرا عطا فرما » .
مدرسه علمیه فاطمیه (س) قروه درجزین

1391/04/01 @ 09:39


فرم در حال بارگذاری ...