تهاجم فرهنگی با ابزار فرهنگی
اکثر اسباب بازی ها ، لباس ، وسایل مورد نیاز مدرسه و حتی بالش و رختخواب و فرش و کمد کودکان ، با مارکها و عکسهایی از شخصیت های بیگانه و کارتونی تزئین شده اند که هیچ سنخیتی با فرهنگ ملت ما ندارد. متاسفانه والدین در انتخاب این سلیقه ، کودکان خود را یاری و هزینه های زیادی را صرف می کنند. اما به نظر می رسد تمام شخصیت ها که روی افکار و رفتار کودکانمان بسیار تاثیر گذار هستند ، نوعی تهاجم فرهنگی است که وارد محیط خانه ، مدرسه و جامعه شده و می تواند در آینده آنها نیز اثر گذار باشد. با توجه به اثرات مخرب این تصاویر با جدیت توصیه می کنیم که خانواده ها به تصاویر لوازم التحریر ها در هنگام خرید برای فرزندانشان توجه کنند. به طور قطع ، همه تصاویر موجود در روی لباس ، لوازم التحریر و کیف و کفش دانش آموزان ، حامل یک پیام به مخاطب است. دانش آموز با دیدن تصاویر درج شده روی کیف ، تحت تاثیر آن قرار می گیرد. در صورتی که اگر تصویر روی لوازم التحریر یا کیف ، مثبت بوده و پیام سازنده تربیتی داشته باشد ، اثرات مثبتی بر دانش آموزان می گذارد .
تصاویر منفی روی لوازم التحریر یا کیف ، آثار منفی تربیتی بر دانش آموز به همراه خواهد داشت. خانواده ها را دعوت می کنیم تا بطور جدی مراقب اثرات این تصاویر در فرزندانشان باشند. خانواده ها باید این موضوع را مورد بررسی قرار دهند که تصاویر ، چه نوع پیامی منتقل می کنند و آیا پیام منتقل شده با فرهنگ ، باورهای خانواده و نیازهای تربیتی کودک و نوجوان همخوانی دارد یا خیر.
الگویی که امروزه کودکان پسر از شخصیت های مختلف کارتون ها ، بازی ها و فیلمهای خارجی می گیرند ، موج پرخاشگری و خشونت دارد و الگوی کودکان دختر ، رواج بی حجابی است. متاسفانه زرق و برق وسایل کودکانه خارجی ، به دلیل نبود تولیدات داخلی مناسب بر اساس نیاز های این قشر ، بازارهای داخلی را پر کرده و نور کمرنگی از تولیدات داخلی در این راستا به چشم می خورد .
شخصیت های داخلی مورد علاقه بچه ها نیست . خانواده ها فرزندان خود را آماده نکرده اند و برای آنها نگفته اند که این تصاویر نشانه های تهاجم فرهنگی و برای گسترش فرهنگ غربی است. گاهی خانواده ها به صورت مستقیم و غیر مستقیم میل به خرید این وسایل را در فرزندان خود افزایش می دهند . به نظر می رسد مسئولان فرهنگی قدری در این راستا کم دقتی کرده اند و اقدامات موثری را انجام نداده اند تا کودکان ایران اسلامی بیشتر به دنبال الگوگیری از فرهنگ ایرانی و اسلامی باشند. شاید به دلیل نبود جذابیت کودکانه در تولیدات داخلی ، خانواده ها مجبور به قبول سلیقه فرزندان خد می شوند که این مهم توجه بیش از پیش را طلب می کند.
نظارت و کنترلی باید از طریق مراجع ذیربط مانند آموزش و پرورش ، وزارت بازرگانی و نهادهای نظارتی صورت گیرد. باید کیفیت دفاتر تولید شده مناسب باشد و چهره های مذهبی و فرهنگی کشور خود را بیش تر تبلیغ کنیم؛ شخصیت هایی که بسته به شرایط جامعه تغییر می کنند و جای خود را به دیگری می دهند . بنابراین باید با چالش های موجود در عرصه لوازم التحریر برخورد کرد و مسئولان فرهنگی ، هنرمندان را وارد جریان کنند و از آنها طرح ها و ایده های جدید و نو مناسب سن کودکان را درخواست کنند. اگر قصد داریم که مصرف کالاهای ایرانی را در کشور نهادینه کنیم و یک فرد بومی ایرانی تربیت کنیم باید از همین وسایل کوچک و جزئی که زمینه ساز هستند، آغاز کنیم.
مقاله : نوشته شده توسط : خانم مریم رمضانی از مدرسه سقز