مدیریت استانی کردستان

هر از چندگاهی که دلمون میگیره کم میاریم خسته میشیم از اوضاع و احوال جامعه ، بی حجابی ها و حرمت شکنی ها ، خبری میشنویم از پیدا شدن پیکر پاک شهیدان گمنام هشت سال دفاع مقدس دوباره به خودمون میاییم که خدایا چجوری به تشییع پیکرشون بریم وقتی که نتونستیم راهشونو ادامه بدیم وقتی که فراموش کردیم که بخاطر جان فشانی های اونا بوده که ما هستیم و تو وطن خودمون با احساس امنیت زندگی میکنیم.
با همون بهونه های همیشگی و توجیهات خاصمون دلمونو راضی میکنیم که شرایط جامعه عوض شده تقصی ما نیست ! و میریم به استقبالشون اما با نگاه اول شرمندگی را در تمام وجودمون احساس میکنیم و اون موقع است میفهمیم که هیچ کاری نکردیم.
تا حالا نشستیم ببینیم بعد از شهدا چه کرده ایم ؟ آیا به وصیت نامه شهدا عمل کردیم ؟ خواهرامون چقدر حجابشون را رعایت کرده اند ؟ آیا مسولین و مدیران در تصمیم گیری هاشون خدا و خون شهدا رو در نظر میگرن ؟
بیایید دوباره بر سر پیکر مطهرشون عهد ببندیم که راهشونو ادامه بدیم و بدور از هیاهوهای جامعه کاری کنیم که هم خدا ازمون راضی باشه هم پس فردا پیش امام و شهدا سربلند باشیم .