ارائه یادداشت از سوی حجت الاسلام والمسلمین صالحی مدیر حوزه های علمیه خواهران استان کردستان درخصوص هفته وحدت
وزیدن نسیم پرطراوت هفدهم ربیع الاول و گشوده شدن چشمهای ستون وحدت و یگانگی، پیامبر رحمت بر همه ی مسلمین گرامی باد.
خالق و ناظم هستی یگانه بوده و تمامی جهان را بر محور وحدت بنا نهاد و همه انسانها را به یگانگی و وحدت دعوت نمود آنجا که فرمود « الهکم اله واحد…» از این رو هر آنکس که به مسیر یگانگی و یگانه شدن با خالق وارد شد و توحید را در نهاد خویش کاشت به کمال شایسته ی خویش نائل گشت.
ما انسانهادر راستای حرکت بسوی کمال و برای جدا نشدن از صراط مستقیم و گم نشدن در پیچ و تابهای این عالم مادی باید به فرموده ی رسول مکتب اسلام حضرت محمد (ص) متمسک به دو اثر گرانبها: قرآن و عترت شویم چراکه این دو چراغ راه انسان در این عالم ظلمانی می باشند؛ بر این اساس وقتی به این دو اثر گرانبها رجوع می کنیم رمز موفقیت را در یکدلی و یکرنگی و وحدت می یابیم آنجا که فرمود: واعتصموا بحبل الله جمیعا و لا تفرقوا چرا که تفرقه با عث می شود انسان از سیر کاروان واحد جهان که به سوی فعلیت محض و قرب حق متعال در حرکت است خارج شده و در حضیض ذلت فرو افتد. یا آنجا که حضرت امیر علیه السلام می فرماید: ایاکم والتفرقه فان الشاذ من الناس للشیطان» بر حذر باشید از تفرقه و تنهایی که انسان تنها بهره شیطان است. (خطبه 127 نهج البلاغه)
احترام گذاشتن به تقدسات و اعتقادات دیگران از جمله سفارشات دو اثر گرانبهای قرآن و عترت بر ما انسانهاست آنجا که فرمود« و لاتسبو الذین یدعون من دون الله فیسبوالله عدوا بغیر علم ….»(108 انعام) در همین راستا به روایتی از امام صادق علیه السلام اشاره می کنیم که به ایشان عرض کردند یکی از یاران شمادر مسجد با صدای بلند از دشمنان اهل بیت بدگویی می کند حضرت فرمود: خداوند او را لعنت کند چرا زبان دشمنان ما را علیه ما باز می کند؟ مگر سخن وحی را نشنیده است که خداوند می فرماید به افرادی که غیر خدا را می خوانند ناسزا نگویید زیرا آنها متقابلا بدون علم و آگاهی به خدا ناسزا خواهند گفت…(بحارالانوار ج71 ص217)
بنابراین آنچه از آیات و روایات ما برمی آید این است که نباید به تقدسات یکدیگر توهین نمود و با این رفتار آتش کینه و تفرقه را در بین امتها ایجاد کرد که اگر چنین شود آن امت نابود خواهند شد و اصل وجود پیامبر اسلام محور وحدت ما مسلمین است و باید با تمسک به سیره آن حضرت به اختلافات دامن نزنیم چراکه تفرقه و احترام نگذاشتن به یکدیگر برنامه ی از پیش تعیین شده توسط دشمنان اسلام است برای اینکه به هدف خود که نابودی اسلام و مسلمین است برسند چون با تفرقه براحتی می توان قوت و توان یک ملت را به زوال کشانید و بر او چیره شد.
در این رابطه آنچه که باعث تأسف است رفتار و عملکرد برخی است که به اسم شیعه و دفاع از تشیع عامداً آب در آسیاب دشمن می ریزند و با توهین به تقدسات اهل سنت بذر تفرقه و کینه بین شیعه و سنی ایجاد می کنند و باعث ضربه زدن به اسلام و تشیع می شوند؛ مگر نه این است که ما پیرو شیعه علی بن ابیطالبیم پس چرا باید به اسم شیعه ایشان بودن خلاف روش حضرت را در زندگی پیاده کنیم؛ در کدام قسمت زندگی حضرت امیر(ع) دشنام و توهین به مخالفین وجود دارد؟ چرا باید با دامن زدن به اختلافات و جعل جشنهای کذایی غیرت و غضب اهل سنت را بجوش آوریم و باعث از بین رفتن جوانان شیعه در نقاط مختلف کشور به دست اهل تسنن باشیم؟
برماست که به ریسمان الهی چنگ بزنیم و بر محور وحدت یعنی ختمی مرتبت رسول گرامی اسلام تمسک جوییم تا بتوانیم در صراط مستقیم حرکت نموده و به کمال شایسته ی خویش نائل آییم انشاالله.