مدیریت استانی کردستان

به مناسبت شب ضربت خوردن مولای متقیان امیر مؤمنان حضرت علی(ع):
حضرت علي (ع) هنگامي كه نظر مباركش به آن تيره بخت و روسياه افتاد، به وي فرمود: اي ملعون! كُشتي اميرمؤمنان و پيشواي مسلمانان را، در حالي كه تو را پناه داد و بر ديگران اختيار كرد و به تو عطاها نمود. آيا براي تو بد امامي بود؟

پس از آن كه خبر ضربت خوردن حضرت علي (ع) در شهر كوفه پراكنده شد، اهالي اين شهر، به ويژه شيعيان و محبان آن حضرت، سراسيمه وارد مسجد شده و از حال آن حضرت پرس و جو نمودند.

آنان هنگامي كه به نزد آن حضرت رسيدند، ديدند سر مباركش در دامن فرزندش امام حسن مجتبي (ع) است و با اين كه جاي زخم سرش را محكم بسته اند، با اين حال خون از آن جاري است و چهره مبارك آن حضرت از سفيدي به زردي مايل شده است و به آسمان نظر مي‌افكند و به تسبيح و تقديس الهي مشغول است و مي‌گويد: الهي اسئلك مرافقه الأنبياء و الأصياء و أعلي درجات جنّه المأوي.

در همين هنگام ضارب آن حضرت، يعني عبدالرحمن بن ملجم مرادي را دستگير كرده و به مسجد آوردند. مردم كه از شدت خشم و ناراحتي مي‌خواستند وي را با دست و دندان خويش پاره پاره كرده و به سزايش برسانند، با ممانعت محافظان و ياران حضرت علي (ع) مواجه شدند.

حضرت علي (ع) هنگامي كه نظر مباركش به آن تيره بخت و روسياه افتاد، به وي فرمود: اي ملعون! كُشتي اميرمؤمنان و پيشواي مسلمانان را، در حالي كه تو را پناه داد و بر ديگران اختيار كرد و به تو عطاها نمود. آيا براي تو بد امامي بود؟ و پاداش نيكي‌هاي او به تو، همين بود كه دادي؟ ابن ملجم سر به زير افكند و سخني نمي‌گفت.

پس از دقايقي امام علي (ع) چشم گشود و فرمود: ارفقوا يا ملائكه ربّي بي؛ اي فرشتگان خدا با من رفق و مدارا كنيد.

ابن ملجم مرادي، در اين وقت مي‌گريست و خطاب به آن حضرت، مي‌گفت: أفأنت تنقذ من في النار؟ آيا تو مي‌تواني كسي كه جايش در جهنم است، نجاتش دهي؟ امام علي (ع) به فرزندش امام حسن (ع) درباره رفتار با ابن ملجم سفارش كرد و به وي فرمود: پسرم! با اسير خود مدارا كن و با وي طريق شفقت و رحمت پيش گير.

امام حسن (ع) عرض كرد: پدرجان! اين ملعون، ضربتي سخت بر تو وارد كرد و دل‌هاي ما را به درد آورده است، با اين حال دستور مي‌دهي كه با وي رفتاري مشفقانه در پيش گيريم؟

امام علي (ع) فرمود: فرزندم! ما اهل بيت رحمت و مغفرتيم. پس وي را به آن چه خود مي‌خوري، بخوران و به آن چه مي‌آشامي، بياشام. اگر من از دنيا رفتم، از او قصاص كن ولي جسدش را به آتش مسوزانيد و وي را مثله نكنيد. زيرا از جدت رسول خدا (ص) شنيدم كه مي‌فرمود: مثله نكنيد، اگر چه سگ گزنده باشد. اما اگر زنده ماندم، خودم داناترم كه با او چه رفتاري كنم و عفو وي را ترجيح مي‌دهم. زيرا ما از اهل بيتيم كه با گناهكاران در حق خويش، جز به عفو و كرم رفتار نمي‌كنيم.

در اين هنگام، آن حضرت را به سوي خانه اش منتقل كردند و دختران و فرزندان و ساير خانواده آن حضرت، با ديدن وي شيون و گريه سر دادند. نقل شد كه براي درمان زخم آن حضرت، پزشكان كوفه را گرد آوردند و حاذق‌ترين و داناترين آنان، شخصي بود به نام «اثير بن عمرو».

وي چون در زخم سر مبارك آن حضرت نگريست، شش گوسفندي طلبيد كه تازه و گرم بود و رگي از آن بيرون كشيد و آن را در شكاف زخم سر آن حضرت گذاشت و در آن دميد تا اطرافش به تمام قسمت‌هاي جراحت رسيد و اندكي بگذاشت و سپس برداشت و در آن نگاهي كرد و ديد كه برخي از سفيدي مغز سر آن حضرت در آن مشاهده مي‌گردد. در اين وقت با حسرت و آه، عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! وصيت خود را بگو، كه اين زخم كار خود را كرده و به مغز سرت رسيده است و از تدبير بيرون شده است.

آن گاه حضرت علي (ع) به امام حسن (ع) و امام حسين (ع) و ساير فرزندانش سفارش نمود. وصيت آن حضرت به فرزندانش در نامه ۴۷ نهج البلاغه (فيض الاسلام) آمده است.

حضرت علي (ع) تا شب ۲۱ رمضان، در بستر بيماري بود و در اين شب گاهي بي هوش مي‌گرديد و گاهي به هوش مي‌آمد و به اطرافيان نظري مي‌افكند و به آنان توصيه مي‌نمود. سرانجام چشمان مباركش را بر هم گذاشت و پاهاي خود را به سوي قبله نمود و گفت: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و اشهد انّ محمداً عبده و رسوله. اين كلمات را گفت و روح مباركش به اعلي عليين پرواز كرد.

امام حسن مجتبي (ع) و امام حسين (ع) به همراهي ساير فرزندان و ياران نزديك وي، او را غسل و كفن كرده و طبق سفارش آن حضرت، شبانه وي را در بيرون شهر كوفه، در جايي كه هم اكنون معروف به نجف اشرف است، به خاك سپردند.

در شب ۲۱ رمضان، رويدادهاي مهمي در عالم خلقت به وقوع پيوست. از جمله آن‌ها است: وفات حضرت موسي بن عمران (ع)، وفات وصي اش حضرت يوشع بن نون، به روايتي عروج حضرت عيسي (ع) به آسمان ها، معراج پيامبر اسلام (ص) به آسمان‌ها و شهادت وصي اش حضرت علي (ع).

از امامين صادقين (ع) روايت شده است، كه وفات تمام اوصياي پيامبران الهي در اين شب به وقوع پيوست.

به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سریش آباد نشست اعتقادی با موضوع بندگی در سیره حسنین^{(علیهما السلام)} با حضور حجت الاسلام والمسلمین فیض امام جمعه محترم دلبران برگزار گردید.

حجت الاسلام والمسلمین فیض در این نشست سخنان خود را با تبریک میلاد پر برکت امام حسن ^{(علیه السلام)} و بیان نکاتی در رابطه با نحوه تولد حضرت و نامگذاری و سنت های عقیقه کردن و قربانی کردن برای نوزاد آغاز نمود.

وی در رابطه با امام حسن و بیعتشان با معاویه خاطر نشان کرد: نباید بیعت حضرت با معاویه^{(لعنة الله علیه)} را «مصالحه» نامید بلکه باید گفت امام حسن ^{(علیه السلام)} صلح و مصالحه نفرمودند بلکه مداهنه کردند. مداهنه (دهنه) به معنای آتش بس است . از جمله آتش بس ها که معاویه ^{(لعنة الله علیه)} به هیچ کدام از آنها هم عمل نکرد عبارت بودند از: 1ـ دست کشیدن از کشتن شیعه ها 2ـ شیعیانی را که کشته اند، غرامتشان را بپردازد 3ـ خود را امیرالمومنین معرفی نکند 4ـ  فرزندش یزید ^{(لعنة الله علیه)} را امیر نکند و… با این چند شرط با معاویه مداهنه کردند هر چند همه آنها را زیر پا گذاشت اما حضرت پای بند بودند و هیچ گاه خلف وعده نفرمودند.

امام جمعه دلبران در ادامه افزود:در تشهد نماز شهادت می دهیم که اول پیامبر عبد خدا بود سپس رسول شد . بندگی یعنی در بند خدا بودن . کسی که بنده شد از قید و بند گناه و معاصی آزاد است . اما آنکه گناه می کند اسیر نفس است فلذا نمی تواند ادعا کند که آزاد است. مثل کسی است که دست و پایش را ببندند و نتواند بیشتر از یک حد خاصی فراتر رود این شخص در بند است. بندگی یعنی به میل شخصی و سلایق خود حرکت نکردن. بنده ی خدا بودن یعنی مومن حتی وقتی که می خواهد نماز بخواند ببیند آداب نماز خواندن چیست؟ در غذا خوردن ، پختن غذا ، پذیرایی کردن و… آداب آنها را بداند و عمل نماید.

وی در ادامه افزود:بندگی در سیره ی امام حسن ^{(علیه السلام)} اینگونه بود که بنا به فرموده روایات دو یا سه بار به صورت کامل اموال خود را به فقرا بخشیدند و چندین مرتبه هم با آنان تقسیم کردند. وقتی سفره ی کریمانه افطار حضرت پهن می شد همه از آن سیر می شدند اما خود حضرت نه!

حجت الاسلام فیض در پایان بحث خویش تأکید کرد: بندگی یعنی اگر خطایی از انسان سر زد پشیمان شده و سریع طلب استغفار نماید و الا سقوط خواهد کرد.

 به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه علمیه الزهرا(س)قروه مراسم افطاری به مناسبت ولادت با سعادت کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی)ع)در محل خوابگاه این مدرسه علمیه و با اطلاع رسانی به عموم طلاب و دانش آموختگان ،کادر و اساتید این حوزه مبارکه به همراه خانواده هایشان برگزار گردید. 

زهرا عبدی مدیر مدرسه علمیه الزهرا(س)قروه با تبریک میلاد باسعادت امام حسن مجتبی(ع)وبرگزاری مراسم افطاری در این مدرسه به همین مناسبت افزود: هر روز ماه عظیم الشأن رمضان ،لحظه‌های طلایی بی‌شماری دارد. از مهم‌ترین این لحظات، لحظات غروب آفتاب و اذان مغرب است. به همین دلیل قصد داشتیم که این لحظه طلایی را طلاب در کنار هم باشند و تجدید دیداری داشته باشند . وی همچنین هدف از برگزاری این مراسم را حضور همه طلاب در حوزه و یادآوری اینکه همه ما جیره خوار خوان سفره ائمه هستیم عنوان کرد وافزود: ما طلاب باید توجه داشته باشیم که در چه جایگاهی هستیم و وظیفه ما در جامعه و خانواده چیست؟

به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سریش آباد به مناسبت میلاد با  سعادت کریم اهل بیت امام حسن مجتبی ^(ع) مراسم افطاری به طلاب در این مدرسه علمیه با حضور حجت الاسلام والمسلمین صالحی مدیر حوزه های علمیه خواهران استان کردستان برگزار گردید.

صغری ملاولی مدیر مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سریش آباد با تبریک میلاد باسعادت سبط اکبر رسول خدا (ص) حضرت امام حسن مجتبی(ع)خاطر نشان کرد: این مراسم که با حضور کلیه طلاب این مدرسه علمیه برگزار گردید طلاب با ختم دسته جمعی قرآن کریم مراسم را آغاز نموده ودر ادامه نشست اخلاقی با حضور حجت الاسلام والمسلمین فیض امام جمعه دلبران برگزار گردید.

حجت الاسلام والمسلمین فیض در این نشست سخنان خود را با تبریک میلاد پر برکت امام حسن مجتبی ^{(علیه السلام)} و بیان نکاتی در رابطه با نحوه تولد حضرت و نامگذاری و سنت های عقیقه کردن و قربانی کردن برای نوزاد آغاز نمود.

وی در ابتد با اشاره به بحث بندگی تصریح کرد: برای آگاهی از بندگی اهل بیت باید به بندگی اصحابشان دقت کنیم؛ به عنوان مثال سلمان به اختیار خود حصیرباف نشد بلکه به دستور پیامبر به حصیربافی پرداخت و همچنین میثم تمار به اختیار خود خرما فروش نبود بلکه به خاطر عمل به خواست امام خرما فروش شد.

وی در ادامه افزود: نکته اصلی در بحث بندگی این است که، بندگی یک رکن بسیار سخت است فلذا در تشهد نماز شهادت می دهیم که اول پیامبر عبد خدا بود سپس رسول شد. بندگی یعنی در بند خدا بودن. کسی که بنده شد از قید و بند گناه و معاصی آزاد است. اما آنکه گناه می کند اسیر نفس است فلذا نمی تواند ادعا کند که آزاد است. مثل کسی است که دست و پایش را ببندند و نتواند بیشتر از یک حد خاصی فراتر رود این شخص در بند است. بندگی یعنی به میل شخصی و سلایق خود حرکت نکردن. بنده ی خدا بودن یعنی مومن حتی وقتی که می خواهد نماز بخواند ببیند آداب نماز خواندن چیست؟ در غذا خوردن، پختن غذا، پذیرایی کردن و… آداب آنها را بداند و عمل نماید.

امام جمعه دلبران افزود:بندگی در سیره ی امام حسن ^{(علیه السلام)} اینگونه بود که بنا به فرموده روایات دو یا سه بار به صورت کامل اموال خود را به فقرا بخشیدند و چندین مرتبه هم با آنان تقسیم کردند. وقتی سفره ی کریمانه افطار حضرت پهن می شد همه از آن سیر می شدند اما خود حضرت نه!

حجت الاسلام فیض در پایان تأکید کرد: بندگی یعنی اگر خطایی از انسان سر زد پشیمان شده و سریع طلب استغفار نماید والا سقوط خواهد کرد.

میلاد کریم سبزپوش آل فاطمه، تنهاترین سردار لشکر حیدر و غریب شهر پیامبر تهنیت باد.

درخانه زهرا، شادی شده برپا

زهراشده مادر، حیدر شده بابا

هنگام شعف شد، آمد گل گلها

گلبانگ ملائک، این نغمه زیبا

بربال فرشته - اینگونه نوشته - حسن آقای بهشته

عیداست وزمان، شادی است دوباره

ریزد همه لحظه، باران ستاره

زهراحسنش را، بنموده نظاره

با نغمه شادی، خوانید هماره

بربال فرشته - اینگونه نوشته - حسن آقای بهشته

خوشبو شده یثرب، ازعطر بهاری

ازشوق نمانده در سینه قراری

ذکر حسن امشب بر لب شده جاری

بردامن گلها سرداده قناری

به گزارش معاونت فرهنگی مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سریش آباد نشست مشترک مدیریت     حوزه های علمیه خواهران استان کردستان با مسئولین شهر سریش آباد درراستای معاوضه زمین مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سریش آباد با حضور حجت الاسلام والمسلمین بیابانی امام جمعه محترم سریش آباد ، حجت الاسلام والمسلمین صالحی   مدیر محترم حوزه های علمیه خواهران استان ، جناب آقای افشار شهردار محترم ، جناب آقای صادقی بخشدار محترم ، اعضای محترم  شورای شهر ، اعضاء محترم هیأت امناء مدرسه علمیه در محل دفتر امام جمعه  برگزار گردید.

حجت الاسلام والمسلمین صالحی مدیر حوزه های علمیه خواهران استان با اشاره به برگزاری نشست مشترک مدیریت حوزه های علمیه خواهران استان کردستان با مسئولین شهر سریش آباد در راستای معاوضه زمین مدرسه علمیه حضرت زینب(س)سریش آباد در دفتر امام جمعه خاطر نشان کرد: بعد از بحث و تبادل نظر حاضرین جلسه در رابطه با معاوضه زمین این مدرسه علمیه توافقاتی بین مرکز مدیریت حوزه های علمیه خواهران و مسئولین شهر سریش آباد صورت گرفت.

وی افزود: این جلسه 7 مصوبه داشت که طرفین موظف شدند به تمام آنها جامه عمل بپوشانند.

مدیر حوزه های علمیه خواهران استان کردستان افزود: تأمین زمین مناسب برای این مدرسه علمیه  وصدور بروکف رایگان برای احداث ساختمان حوزه از جمله توافقاتی بود که در این جلسه انجام شد.