مدیریت استانی کردستان

آیت الله حاج شیخ مجتبی قزوینی خراسانی، در سال 1318ق . در قزوین متولد شد . تحصیلات مقدماتی را در شهر قزوین به پایان برد و بعد راهی نجف اشرف گشت و حدود 7 سال در آن سامان مقدس بماند و از اساتید و عالمان بزرگی چون سیدمحمد کاظم یزدی و میرزا محمدتقی شیرازی کسب فیض کرد . وی پس از بهره مندی کامل از رشته های مختلف علوم معقول و منقول و کمال پذیری باریاضات و عبادات، خود انسانی بزرگ و کامل گشت و در شمار کاملان و بزرگ عالمان اسلام درآمد و از سال 1347 ق . در حوزه علمیه مشهد، شروع به تدریس کرد و 40 سال در مرکز علمی مشهد بدین مهم اشتغال داشت و پدرانه و با رفتاری مهربان به حال و احوال طلاب رسیدگی می کرد . زندگی بسیار ساده ای داشت و از نیازهای خود چشم می پوشید و آن چه را می توانست به طلبه ای تنگدست برساند، می رسانید و با تواضع و افتادگی بسیار، با آنان سلوک می کرد .

مرحوم قزوینی عنایتی خاص بر تلاش و کوشش و استفاده مردم از دانش پژوهان داشت . از این رو توازن در شیوه زندگی را برای شاگردان خود تجویز می کرد . یکی از شاگردان ایشان نقل می کند:

«من شب ها مطالعه می کردم . یک شب مطلب مشکل بود; من به زور خود را تا سحر بیدار نگاه داشتم و آب به صورت می زدم تا بیدار بمانم و مطلب حل شود; اما نشد . صبح شد و کسی نمی دانست که من نخوابیدم . حالم خیلی بد بود . صبح منزل حاج شیخ رفتم . وقت خداحافظی حاج شیخ گفتند: بنشین! آن وقت فرمودند: من در درس ها زحمت زیادی می کشیدم و خیلی فشار روی خودم می آوردم و حتی شب غذا نمی خوردم و دیر می خوابیدم . یک روز رفتم که نان بگیرم، یکی از اساتید مرا صدا زد و گفت: آقا مجتبی! می خوا هی از وجودت مردم بهره ببرند یا نه؟ گفتم: بله . ایشان فرمودند: با این روش که تو داری، مردی خواهی بود منزوی و علیل و کنج خانه افتاده و کسی از تو بهره نخواهد برد; مگر می خواهی ریاضت بکشی . بخواب! غذا بخور! چرا صبحانه نمی خوری؟ چرا غذایت نامرتب است؟ علم را کم کم بیاموز و خوب بیاموز; به طوری که وقتی به جایی رسیدی، مردم و طلبه ها از وجودت بتوانند استفاده کنند . حاج شیخ بعد از نقل این داستان گفتند: آقا جان شب نخوابیدن یعنی چه؟ من با خود گفتم حاج شیخ از کجا خبر دارند؟ کسی که از بیداری من مطلع نبود . گفتم: چه کنم؟ فرمودند شب را بخواب » .

شیخ دارای کرامات و چشم حقیقت بین بود; استاد محمد رضا حکیمی می گوید :

«حاج شیخ از سفر قبله بازگشته بودند (یادم نیست سفر اول بود یا دوم) و روزی در خدمتشان بودم و دو به دو نشسته بودیم; فرمودند: در یکی از طواف ها دیدم نوری از درون کعبه معظمه خارج شد، و به طرف مشاهد مشرفه (حرم مدینه، حرم نجف . .). رفت و آن جاها را نورافشانی کرد و دوباره به کعبه بازگشت .» .

هم زمان با تدوین انتشار کتاب «متاله قرآنی » در شرح حال این فرزانه ربانی، توسط جناب آقای محمدعلی رحیمیان، با الهام از این کتاب، سیری در دیدگاه ها، توصیه ها و پاسخ های وی به برخی از پرسش ها از ایشان، شایسته است .

پیر ما کایینه صبح جهان آرا بود

همچو غم، گرم، کنار دل ما، با ما بود

صفات ممتاز

تحدی (ناتوان بودن بشر از آوردن مانند قرآن)، فقط به فصاحت و بلاغت نیست; اگر چه عرب از آوردن مثل فصاحت قرآن هم عاجز بودند;

بلکه مورد تحدی همانا علوم و معارف و حکم است در مقابل کل بشر; لهذا قرآن مجید تحدی فرموده به همان صفاتی که قرآن را به آن صفات در آیات بسیاری معرفی کرده، یعنی قرآن:

«علم » است، در مقابل جهل بشر;

«حکمت » است، در مقابل خیال بافی بشر;

«نور» است، در مقابل ظلمت و توهمات بشری;

«برهان » است، در مقابل هذیان بشر;

«روح » است در مقابل بی حقیقتی گفته های بشر;

«بصائر» است، در مقابل کوری دل بشر;

«هدایت » است، در مقابل گمراهی و ضلالت بشر . (1)

قلب قرآن

سوره مبارکه «یس » ، قلب قرآن است; یعنی حیات قرآن و عصاره قرآن کریم . ایشان می فرمودند: «من هر کاری که کرده ام به رکت سوره یس کرده ام » .

به مناسبت این که اشاره ای به اهمیت خاص این سوره مبارکه به میان آمد و ذکری از «قلب قرآن » شد، یادآوری می کنیم که یکی از وقت هایی که خواندن «سوره یس » و مداومت بر آن بسیار مفید و در احادیث نیز رسیده است، خواندن این سوره به هنگام خواب است . خوب است چهارده صلوات - باتوجه به ارواح و باطن معصومین (ع) - قبل از خواندن سوره و چهارده صلوات بعداز خواندن، به قصد قربت بفرستد، و ثواب این ذکر عظیم را به خود چهارده معصوم (ع) هدیه کند . (2)

توفیق زیاد

از ایشان سؤال شد: برای این که توفیق زیاد شود، چه باید کرد؟ جواب دادند: قرآن زیاد بخوانید; تصمیم بگیرید روزی نصف جزء بخوانید .

همچنین سؤال شد: کسی که قبلا توفیقاتی داشته چه باید انجام دهد تا آن توفیقات برگردد؟ جواب دادند: زیاد استغفار کند; روزی هفتاد مرتبه استغفار کند; مناجاة التائبین را بخواند . (3)

راه نجات

بدان! راه نجات و رسیدن به مقاصد عالیه، تقوی و توسل به ائمه هدی، خاصه ولی عصر روحی و ارواح العالمین له الفداء - می باشد; مکرر این دو کلمه را برای شما توضیح داده ام .

1 . مواظبت و مراقبت کامل در فعل واجبات و ترک محرمات باید داشته باشید .

2 . نماز توسل به ولی عصر - عجل الله تعالی فرجه الشریف - در خود مفاتیح صفحه 45 مطلق است، و شرایط ندارد; هر وقت می شود خواند; مکرر با توجه تام بخوان! در هر امر مهمی بخوان تا نتیجه بگیری; «من دق بابا و لج ولج; کسی که در خانه شخصی بزرگ را بکوبد و جدیت کند، داخل خواهد شد» و یک دعا از مفاتیح، با حال و توجه به معانی آن بخوان!

3 . این دو امر مهم را با سوره ای از قرآن ترک نکن; امیدوارم آخرالامر به اهمیت این دستور برخوری و بفهمی . . . (4)

ریشه امیدواری

ریشه امیدواری دو امر مهم است:

اول معرفت پروردگار متعال به ربوبیت و اوصاف کمال و جمال; چنان که ذات مقدس، به توسط قرآن مجید و پیغمبر اکرم (ص) وائمه هدی (ع) بیان فرموده; نه چنان که علماء بشر به آراء و عقول ناقص خود مشی کردند .

دوم شناسایی خود، به عبودیت و فقر و عجز و احتیاج و بیچارگی و ناتوانی و قصور و تقصیر و تمام و کمال رجاء که باعث نجات باشد و توسل و تشبث به ولایت اهل بیت عصمت (ع) و عمل به دستورات و فرامین آن وجودات مقدس و شکی نیست که هر مقام و کمالی را خواسته باشیم، باید متوجه و متوسل به مقامت ولایت ائمه (ع) باشیم; «من اراد الله بدا بکم و من وحده قبل عنکم و من قصده توجه بکم » .

به خصوص در زمان غیبت، باید متوسل به ذیل عنایات ولی عصر (عج) باشیم و وجود مبارکش را لیلا و نهارا متذکر و فراموش و غفلت نکنیم و بدانیم که از جانب ذات اقدس ربوبی - جلت آلاؤه - ولی امر و واسطه بین خالق و خلق، اوست و فیوضات به برکت وجود مبارکش به ما می رسد و آن چه بخواهیم، باید به برکت آن حضرت بخواهیم . (5)

————————————————————————-

پی نوشت:

1 . متاله قرآنی، رحیمیان، محمدعلی، ص 117 .

2 . همان، ص 278 .

3 . همان، ص 275 .

4 . همان، ص 265 .

5 . همان، ص 272 .

2- رضا و تسلیم

یکی از آموزه‌های کربلا، راضی بودن به رضای الهی است. هدف امام حسین(ع) فقط خشنودی خدا و پیامبر او(ع) بود. اگر در آن قیام خونین، جان عزیزش را نثار کرد، اگر سخت‌ترین مصیبت‌ها را به جان خرید،‌ و اگر خاندان گرامی‌اش را به دست اسارت سپرد، هدفی جز کسب رضای الهی نداشت. امام حسین(ع) هنگامی که می‌خواست از مکه به سمت عراق خارج شود، خود در خطبه‌ای به این ویژگی اشاره فرموده است:
«ما اهل بیت به آنچه خدا راضی است،‌ راضی و خشنودیم. در مقابل بلا و امتحان او، صبر و استقاممت می‌ورزیم. او اجر صبرکنندگان را به ما عنایت خواهد فرمود.»

(بسم الله الرحمن الرحیم)

منظور خداوند از تحدی این نیست که همه افراد حتی نا آشنایان با مبانی ادبی زبان عرب بفهمند که قرآن معجزه است، بلکه اگر کسی با مبانی ادبی زبان عرب و معارف و اخلاقیات آشنا باشد، اعتراف خواهد کرد که قرآن کلام بشری نیست.

در فضای مجازی گاهی با برخی از شبهات دینی روبرو می‌شویم که هدف از طرح آن‌ها جدا از اینکه شاید به چالش کشیدن ابتدایی‌ترین اصول و مبانی باشد، اما این سؤال را در ذهن متبادر می‌کند که وظیفه یک مسلمان در یادگیری مبانی اولیه دین تا چه اندازه‌ای در این امر نقش دارد، یکی از شبهاتی که در فضای مجازی مطرح شده است، درباره معجزه بودن قرآن است، به طوری که درباره تحدی قرآن (هماوردی) مطرح شده است: عملاً تا به حال کسی در این مبارزه طلبی شرکت نکرده، پس نمی‌توان تحدی را دلیل اعجاز دانست؟ در این شرایط هر کس بخواهد همانند قرآن سوره‌ای بیاورد؛ محکوم به ارتداد است، پس کسی جرأت نمی‌کند؟ همچنین اگر در بین آیات، دعاها و برخی از احادیث و مطلب عربی را وارد کنیم، جز حافظان قرآن، کسی متوجه نمی‌شود؟

مرکز مطالعات و پاسخگویی به شبهات حوزه علمیه قم در پاسخ به سه شبهه، چنین می‌گوید: یکی از قوی‌ترین ادله بر اثبات اعجاز قرآن و اینکه از طرف خدا آمده، مسأله تحدی و دعوت خداوند از همه جهانیان و شکاکان برای مقابله با قرآن است، این دعوت قرآن از همان دوران آغاز نزول قرآن تا دوران پایان به گونه‌ها و شیوه‌های مختلفی استمرار داشته است، از این رو گاهی درخواست به آوردن مثل قرآن کرده است.

گاهی پیشنهاد بهره‌گیری از تمام امکانات و نیروهای جن و انس برای این کار کرده، گاه درخواست مقابله با ۱۰ سوره و حتی یک سوره هم تقلیل داده است و کسی توان مقابله را تا به حال نداشته است و این از مسلمات تاریخی به اتفاق تمامی علما، مؤرخان و صاحب‌نظران از دوست و دشمن است، پس قرآن معجزه و کلام الهی است.

*پاسخ شبهه اول/ اعتراف ادبا و فرهیختگان علم و ادب به معجزه بودن قرآن

بنا به تصریح تاریخ، ادبا و سخنوران و فرهیختگان علم و ادب به این تحدی قرآن پاسخ داده‌اند، ولی به عجز و ناتوانی خود و بشر اعتراف کرده‌اند که قرآن کلام بشری نیست، افرادی چون «ولید بن مغیره مخزومی» که در میان مشرکین صدر اسلام به امیر سخن معروف بود، وقتی نتوانست با قرآن مقابله کند، گفت: سوگند به خدا! کلامی از محمد شنیدم که نه از قبیل سخن انسان است و نه همچون سخن جن؛ همانا کلام او بسیار شیرین و زیباست… همانا سخن او برتر از دیگر سخنان است و هیچ کلامی بر آن برتری نخواهد جست.

از همین رو بزرگان و فصحای عرب آن عصر مانند «عتبه بن ربیعه» از بزرگان و مشاهیر سخن قریش، «نضر بن حارث کلده» از سران و تیزهوشان عرب، شهادت ۴ تن از زنادقه به اعجاز قرآن و…چنین ادعای داشتند.

علاوه بر این متفکران و اندیشمندان جهان که با زبان قرآن آشنایی دارند، حتی دانشمندان غربی تصدیق کرده‌اند که قرآن کلام غیر بشری و بی‌نظیر است از جمله «جان دیون پورت» نویسنده کتاب «عذر تقصیر به پیشگاه محمد و قرآن» می‌نویسد: «همه این معنا را قبول دارند که قرآن با بلیغ‌ترین و فصیح‌ترین لسان به لهجه قبیله قریش که نجیب‌ترین و ادیب‌ترین عرب‌هاست، نازل شده و مملو از درخشنده‌ترین شکل‌ها و محکم‌ترین تشبیهات است».

افرادی هم که خواستند، مثل قرآن را بیاورند، ولی برای همیشه در تاریخ حقیر و رسوا شده‌اند و عظمت قرآن با این رسوایی‌ها بیشتر روشن شد از جمله مسیلمه بن کذاب، سجاح بنت الحارث، طلیحه پسر خویلد اسدی، اسود انسی، نصر بن حارث، ابن مقنع ابوث کردی صانی و غیره و در دوران معاصر رهبران فرقه‌های گمراهی همچون بابیه، بهائیه، قادیانیه و… که همه ذلیل و درمانده شدند.

حاصل آنکه به شهادت قطعی تاریخ، منکران قرآن و رسالت در مقام مبارزه با قرآن برآمدند، اما هرگز نتوانستند کاری از پیش ببرند.

* پاسخ شبهه دوم/برای پی بردن به حقانیت عقاید اسلامی، برچسب ارتداد به کسی زده نمی‌شود

با نگاهی به مبانی اعتقادی اسلام این مطلب به خوبی روشن است که باور به اعتقادات بایستی از روی دلیل قانع کننده باشد و هر کسی طبق فهم و درک خود باید اصول دین و اندیشه‌های اعتقادی را بپذیرد و بر همین اساس همه مراجع تقلید در اول رساله توضیح المسائل می‌نویسد: در اصول دین و مبانی اعتقادی تقلید کردن جایز نیست و مسلمان باید به اصول دین یقین داشته باشد.

بنابراین اگر کسی برای پی بردن به حقانیت عقاید اسلامی از جمله کلام الهی بودن قرآن کریم تحقیق کند و بخواهد آیات تحدی را بررسی کند و خود نیز از اهل فن، ادب و آشنا به زبان عربی باشد، چنین فردی نه تنها از سوی علمای دین به ارتداد محکوم نمی‌شود، بلکه وی به وظیفه دینی خود عمل می‌کند و برای یقین به وحیانی بودن قرآن باید امتحان کند و ببیند آیا علم بشری توان آوردن مثل قرآنی را دارد یا نه؟

در این مجال بر عالمان دینی لازم و وظیفه است که به کمک چنین فردی رفته و دلایل روشن شدن مطلب را به او نشان دهند و او با یقین و دلیل قانع کننده به حقانیت قرآن پی برد و ارتداد این نیست که کسی بخواهد در عقاید تحقیق کند، بلکه مرتد کسی است که پس از یقین به اعتقادات اسلامی، بدون دلیل از آن اعراض کند و از اسلام برگردد و کسی که درباره حقانیت این عقاید و از جمله قرآن کریم مطالعه می‌کند، نه تنها قصد برگشتن از اسلام را ندارد، بلکه می‌خواهد با یقین قلبی و علمی، وحیانی بودن قرآن را بپذیرد.

* پاسخ به شبهه سوم/معنای تحدی چیست؟!

منظور خداوند از تحدی این نیست که همه افراد حتی بی‌سوادان و نا آشنایان با مبانی ادبی زبان عرب بفهمند که قرآن معجزه است تا کسی بگوید: اگر دعا را وارد قرآن کنیم، خیلی از این افراد متوجه نمی شوند، بلی حتی اگر غیر از دعاهای اسلامی، حرف‌های نادرست و پر از غلط‌های اعرابی هم در قرآن وارد شود، افراد کم اطلاع علمی متوجه نمی‌شوند و از طرفی مراد این نیست که حافظان قرآن بفهمند.

بلکه تحدی این است که اگر کسی با مبانی ادبی زبان عرب و معارف و اخلاقیات و دلایل عقلی و منطقی آشنایی داشته باشد، اعتراف خواهد کرد که قرآن کلام بشری نیست و غیر خدا قدرت آوردن مثل آنها را ندارد.

چنانچه علمای بزرگ ادب وقتی به کتاب نهج البلاغه می‌رسند، آن بلاغت و یا کتاب معنوی صحیفه سجادیه را می‌نگرند، هیچ وقت اینها را معادل قرآن ندانسته، بلکه آنها را از کلام الهی پایین می‌دانند و این می‌رساند که شبهه سوم در نزد علما و اهل فن و ادب پذیرفتنی نیست

می گویند حضرت علی در خیبر را از جا کنده است آیا این مطلب صحیح است ؟ چگونه چنین چیزی ممکن است؟ آیا منابع اهل سنت نیز به آن اشاره کرده اند؟

کندن در خیبر و بلند نمودن آن توسّط امیرالمومنین (ع) ـ که از قطعیّات تاریخ است ـ و این تنها به قدرت اعجاز الهی بوده است. چون دروازه خیبر چنان سنگین بوده که حتّی چندین ابر پهلوان نیز نمی توانستند آن را حمل کنند کجا رسد که بخواهند آن را از دیوار بکنند و پرتاب نمایند. خود امیرالمومنین (ع) نیز تصریح نمودند که این کار را با قوای روحی انجام داده اند نه با قوای بدنی.
حضرت فرمودند: « وَ اعْلَمْ أَنَّ إِمَامَكُمْ قَدِ اكْتَفَى مِنْ دُنْيَاهُ بِطَمْرَيْهِ يَسُدُّ فَوْرَةَ جُوعِهِ بِقُرْصَيْهِ لَا يَطْعَمُ الْفِلْذَةَ فِي حَوْلَيْهِ إِلَّا فِي سَنَةِ أُضْحِيَّةٍ وَ لَنْ تَقْدِرُوا عَلَى ذَلِكَ فَأَعِينُونِي بِوَرَعٍ وَ اجْتِهَادٍ وَ كَأَنِّي بِقَائِلِكُمْ يَقُولُ إِذَا كَانَ قُوتُ ابْنِ أَبِي طَالِبٍ هَذَا قَعَدَ بِهِ الضَّعْفُ عَنْ مُبَارَزَةِ الْأَقْرَانِ وَ مُنَازَلَةِ الشُّجْعَانِ وَ اللَّهِ مَا قَلَعْتُ بَابَ خَيْبَرَ بِقُوَّةٍ جَسَدَانِيَّةٍ وَ لَا بِحَرَكَةٍ غَذَائِيَّةٍ لَكِنِّي أُيِّدْتُ بِقُوَّةٍ مَلَكِيَّةٍ وَ نَفْسٍ بِنُورِ رَبِّهَا مُضِيَّة ـــــ بدان كه امام شما از دنيا به دو لباس كهنه اكتفا كرده و شدت گرسنگى خود را با دو قرص نان برطرف نموده و در طول سال، گوشت….

ادامه »

جناب حجه الاسلام و المسلمین حاج آقا فلسفی از اساتید بزرگوار اخلاق در مدرسه علمیه حضرت فاطمه (س) سقز در طی مراسمی در بین طلاب و اساتید این مدرسه مبارکه فرمودند :

انقلاب جمهوری اسلامی ایران و سایر انقلابهای جهانی پرتویی از قیام سال 61 هجری است. ایشان همچنین در بیانات خود وظیفه اصلی طلاب را تبلیغ مطلوب دین و نشر فرهنگ تبلیغ عنوان کردند چنان که امام سجاد (ع) و سایر ائمه (ع) بعد از قیام امام حسین (ع) که اسلام را احیا کردند به تبلیغ روشن و صحیح دین پرداختند.

در مدرسه علمیه الزهرا (س) قروه در پی اقدامی طلاب پایه اول این مدرسه مبارکه شجره نامه امام زمان (عج) را زیر نظر مدیر محترم و معاون فرهنگی آن مدرسه مبارکه تهیه و تنظیم نمودند و در تابلو اعلانات آن مدرسه در معرض دید همه اساتید و طلاب دیگر قرار گرفت به نحوی که در اکثر اوقات در پای آن تابلوی اعلانات تراکم جمعیت مشاهده می شود.

زهرا عبدی مدیر محترم این مدرسه اعلام کرد: این اقدام طلاب بازتاب خوبی در مدرسه داشته است و هم خود طلاب گرد آورنده این مجموعه با امام زمان خود بیشتر آشنا شده اند هم مورد توجه و استقبال دیگر طلاب قرار گرفته است.

در مدرسه علمیه الزهرا (س) قروه طرح زمزمه قرآنی در بین طلاب اجرا شده سرکار خانم خدیجه محمدزمانی ارزیاب این مسابقات بودند.

در این رقابت که طلاب پایه های اول و دوم حضور داشتند از آنها سوره های تحریم - قمر - نساء و نور آزمون به عمل آمد.

سرکار خانم محمدزمانی پس از انجام ارزیابی از این طلاب نتیجه ارزیابی را در این مدرسه علمیه رضایتبخش اعلام نمودند.

  صفین

جبهه امیرالمومنین علی علیه السلام

“جنگ در کنار حسین علیه السلام”

  کربلا

جبهه عمر سعد لعنت الله علیه

“جنگ با حسین علیه السلام”

“فقط زمان بود که شمر را شناخت!”

بصیرت یعنی بدانیم شمری که در کربلا سر از حسین علیه السلام جدا کرد همان جانباز جنگ صفین است!

آیت‌الله‌العظمی سید ابوالقاسم خویی در سفری از عراق به ایران ضمن مسافرت به شهر قم و مشهد مقدس و زیارت عتبات مقدسه، با علما و مراجع این دو شهر دیدار می‌کنند. حضرت آیت‌الله سید علی‌اکبر خویی از چهره‌های مؤثر در قیام مسجد گوهرشاد بود که در همان غائله دستگیر و زندانی شد. ایشان از دوستان نزدیک آیت‌الله سید جواد خامنه‌ای پدر گرامی رهبر معظم انقلاب بودند. این عکس در حاشیه‌ی یکی از دیدارهای آیت‌الله‌العظمی خویی با علمای مشهد گرفته شده است.

منطقه عملياتي «مسلم‌بن‌عقيل»؛ تل زينبيه مادران شهداي مفقودي است كه 30 سال چشم به راه گمشده‌هاشان نشسته‌اند. اين‌جا سومار است؛ منطقه عملياتي مسلم بن عقيل؛ تل زينبيه مادران شهداي مفقود كه 30 سال است در اين‌جا دنبال گمشده‌هاي خود مي‌گردند؛ اين‌جا آخر دنياست. ميان تنگ؛ جايي كه دلتنگ شهدا مي‌شوي؛ جايي كه كاش پاي مادران شهدا به اين‌جا نرسد؛ مادران شهداي مفقود «بهروز صبوري»، «كاظم زارع بنات كوكي» و شهيد «سيدجواد موسوي» كه مادرش سال‌هاست در خانه كاهگلي‌اش زندگي مي‌كند

و مي‌گويد «اگر بچه‌ام بيايد ببيند من نيستم، مي‌گويد مادرم منتظرم نبود؟» آن يكي مادر شهيدي است كه هر شب رختخواب بچه‌‌اش را پهن مي‌كند تا وقتي از سفر طولاني برگشت، رفع خستگي كند؛ مادري كه در خانه‌اش را باز گذاشته و سال‌هاست چشم به راه فرزندش نشسته است. مادر شهيد مفقود «عبدالمجيد اميدي» هم سال‌ها زير باران مي‌رفت و مي‌گفت الان پيكر مجيدم زير باران است؛ اين‌جا مسيري است كه بوي عطر كربلا مي‌دهد. عملياتي با رمز «يا ابوالفضل‌العباس(ع)»؛ وقتي رزمنده‌ها رمز عمليات را شنيدند، آب قمقمه‌هايشان را خالي كردند يا قمقمه‌هايشان پر بود و لب به آب نزدند؛ شهيدان صيادشيرازي و همت و شهيد مفقود «ابراهيم هادي» هم در اين عمليات حضور داشتند.