مدیریت استانی کردستان

همه چیز در دست خداست

به غیر از حافظیّت خدا، به هیچ چیز نباید اعتماد داشت. همه چیز در دست خداست؛

در روایت است که لا حول و لا قوه الا بالله یعنی هیچ

روگردانی از گناهان نیست مگر با حفظ و نگهداری خود خدا و هیچ نیرویی بر طاعت و عبادت خدا نداریم مگر به کمک و یاری خداوند.

(تحف العقول ص 468)

خدایا!
در خانه ای جایمان داده ای که نگاهمان به هر سو که می دود دام بلایی در پیش خویش کنده می بیند.
در بیابانی فرویمان فرستاده ای که قاصدک چشم از همه جا پیغام سراب می آورد.
و خارهای خیانت، پای خسته را در خویش می فشرد.

خدایا!
گذرمان را از باریکه راههایی انداخته ای که دشنه های فریب از فراسوی خانه ها به انتظارمان نشسته است.

خدایا!
سنگهای گناهان ما را از دهان چشمه های موهبت خویش کنار بزن و دلهای ما را سیراب زلال مهر خویش گردان.

خدایا!
تیرهای آرزو بر تخته سنگهای ناکامی می شکند و جویهای باریک امید بر زمین تفدیده می خشکد.

خدایا!
این عجوزه هزار داماد، آهنگ شکستن عزم مردان کرده است و عمر را به کابین می طلبد.

خدایا!
این دنیای هرزه هر لحظه دامی تازه می گسترد و خود را برای کسی می آراید.
راههای به سوی تو را یا سدّ سکوی مقام می نهد یا گودال زندگی می کند یا دام ثروت می گسترد یا به خویشمان مشغول می دارد و یا …
می دانی که بی پرواز از این موانع نمی توان گذشت.

خدایا!
قدرت پرواز را از تو می طلبیم.

خدایا!
عشق به این لجنزار متعفن جامه مخالفت تو را بر ما پوشانده است! تو این جامه را بر تن ما بدر.

خدایا!
چه گذرگاه سختی است این دنیا و چه تنگه صعبی! این چه طعام آلوده ایست که مرگ خورنده را تدارک می بیند!
این چه آب متعفنی است که جگر تشنگان را می سوزاند! خدایا!
این چه معشوقی است که شب را در آرزوی هلاکت عاشقان صبح می کند!

خدایا!
سلامتمان، در گذر از این تنگنا به دست قدرت توست.
بر فراز این پرتگاه مهلک دست امید مان به ریسمان عطف تو آویخته است.

خدایا!
ریشه های این علاقه را در خاک وجود ما بخشکان، و تارهای این وابستگی را در زوایای قلب ما بسوزان.

خدایا!
عشق به این لجنزار متعفن جامه مخالفت تو را بر ما پوشانده است! تو این جامه را بر تن ما بدر.

خدایا!
این عجوزه هزار داماد، آهنگ شکستن عزم مردان کرده است و عمر را به کابین می طلبد.

خدایا!
حکومت کشور جان با توست! به غیر وامگذار.

خدایا! باغبانی این باغ را به کس مسپار که اگر جز شیره مهر تو در آوندهای این باغ بدود برگها به پژمردگی خواهد نشست و اگر جز باران محبت تو بر این باغ ببارد پرچمهای باغ فرو خواهد افتاد و اگر جز نسیم لطف تو به این بوستان بوزد غنچه ها خواهند مرد.

خدایا!
سنگهای گناهان ما را از دهان چشمه های موهبت خویش کنار بزن و دلهای ما را سیراب زلال مهر خویش گردان.

معبودم!
در کرت قلبهای ما به جای هرزه گیاهان هوس نهال محبت خویش را بنشان.

خدایا!
آفت علاقه به دنیا بر گندمزار ایمان ما زده است، دریابمان!
آنچنانکه عابدان و صالحان و برگزیدگانت را دریافتی، آنچنانکه بندگان ناب و خالصانت را و آنچنانکه عاشقان و معشوقان خویش را.
با دستهای گرم محبت ای پذیراترین آغوش باز ماندگان!
ای رئوف ترین مهربانان و کریم ترین مهرورزان!

چرا ما دعا می‌کنیم؟
خداوند از خواسته‌های ما آگاه است و اگر سکوت هم کنیم او همه را می‌داند. دعا بسیج نیروهای درونی ماست تا بتوانیم آرمانی را که در ذهن داریم مشخص و روشن دنبال کنیم و در این کار از حق و حقیقت که همان خداست یاری می‌گیریم.
آیا واقعا چشم زدن وجود دارد؟
تقریبا در همه فرهنگ‌های جهان گونه‌ای از اعتقاد به چشم زخم «Evil Eye» مشاهده می‌شود. به نظر ما نیروهایی چون حسادت، نفرت و انتقام‌جویی می‌تواند تاثیرات منفی و آزاردهنده‌ای در زندگی انسان‌ها داشته باشد، البته این به معنی قبول انرژی‌های معجزه‌آسا نیست، بلکه گاهی چند کلمه حرف، یک نگاه یا حتی یک حرکت دست می‌تواند آشوبی بر پا کند. آدمی باید خود را از مصاحبت این گونه افراد بر کنار دارد و بخصوص امتیازات خود را در معرض نگاه همگان نگذارد.
آیا انسان با ازدواج به خداوند نزدیک‌تر می‌شود؟
ازدواج همگامی با طبیعت و ادامه خط تکاملی بشریت است. هر چند که در بیان مقصود آن اختلاف نظر است اما در این نکته اتفاق نسبی وجود دارد که ازدواج همگام شدن با طبیعت و در سیر تکامل یعنی نزدیک‌تر شدن به خداست

حضرت مهدی (عج):

((یامن لایخلف المیعاد انجز لی ما وعدتنی واجمع لی اصحابی وصبرهم وانصرنی علی اعدائک واعداء رسولک))
ای خدایی که خلف وعده نمی کنی آنچه را که به من وعده داده ای برآور ویارانم را جمع نما وایشان را صبوری ده ومرا بردشمنان رسولت یاری نما .

محمّدبن سلیمان دیلمی گوید پرسیدم از حضرت صادق(ع) و عرض کردم: فدایت شوم شیعیان شما گویند ایمان بر دو قسم است مستقر و مستودع. مرا چیزی بیاموز که چون بگویم ایمانم کامل و غیرقابل زوال گردد. فرمودند: بعد از هر نماز واجب این طور بگو.

رَضیتُ بِاللَّهِ رَبّاًوَ بِمُحَمَّدٍ(ص) نَبِیاً وِ بِالاْسْلامِ دیناً وَ باْلقُرانَ کتاباً وَ بِالْکَعبْه قِبْلَهً وَ بِعلیٍ وَلِیاً وَ اِماماً وَ بِالْحَسَنِ وُالْحُسَیْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیًّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَْدٍ وَ مُوسَی بْنِ جَعْفَرِ وَ عَلِیَّ بْنِ مُوسی وَ مُحَمَّدِبْنِ عَلِیًّ وَ عَلِسِ بْنِ مُحَمَّدٍ وَالْحَسَنِ بْنِ عَلِیًّ وَالْحُجَّةِ الْمُنْتَظَرِ صَلَواتُ اللّهِ عَلَیْهِمْ اَئِمَّةً اَللّهُمَّ اِنّی رَضیتُ بِهِمْ اَئِمَّةً فَارْضِنی لَهُمْ اِنَّکَ عَلی کُلَِّ شَیئیٍ قَدیرٍ.

مردي به خدمت امام موسي كاظم عليه السلام شكايت كرد كه كار من بسته شده است و به هر كاري كه متوجه مي شوم، سود نمي يابم و به هر

حاجت كه روي نهم برآورده نمي شود. حضرت فرمودند: بعد از نماز صبح ده مرتبه بگو:

سُبْحٰانَ اللّهِ الْعَظيمِ وَ بِحَمْدِهِ اَسْتَغْفِرُ اللّهَ وَ اَسْئلُهُ مِنْ فَضْلِهِ.

راوي گويد: بعد از مدتي مال بسيار به دست من آمد.