بدون شرح
خواهرم ،قرآن را کمی به دل بگیر!؟!؟!؟
09 مرداد 1392 توسط صالحی
باز شب هاي زيباي احيا رسيد و آن دسته از بندگان خدا كه در طول سال كمرشان از بار گناه، خم و قلبشان از سياهي گناه، سنگين شده است، اميدشان به دربهاي باز آسمان در اين شب هاي پر عظمت است و انگار خدا اين شب ها را سواي آن عظمتي كه دارد، فقط براي بندگان گنهكارش آفريده است، خداي عاشق بنده نواز بي نياز كه ناز مي خرد و بهشت مي فروشد…
اما اين مطلب را براي خواهران بي حجابم مي نويسم، براي آن دسته از بندگان خدا كه شايد از دست من و امثال من، ناراحت هستند كه چرا اينقدر به حجاب ما گير مي دهيد و آزادي را از ما سلب مي كنيد، براي آنها كه فكر مي كنند در نوع سليقه زندگي كردنشان به شدت دخالت مي شود. و اينگونه و با اين نوع تفكرات هر روز از دايره قوانين و دستورات ناب اسلام فاصله اشان بيشتر شده است…
اين شب هاي با عظمت كه به مساجد مي رويد، يادتان باشد، قرار است قرآني را به سر بگيريد كه در اين شب ها يكجا بر قلب رسول اكرم(ص) نازل شده است، قرآني كه عظمت و بزرگي آن بسيار بيشتر از آن است كه عقول ما آن را درك كند، و ما حتي در خواندن آن نيز حقش را به جا نياورده ايم…
يادتان باشد، قرآني را به سر مي گيريد كه آيات زيادي در مورد تقوي پيشه كردن دارد و دستور تقوي(خود نگه داري از گناه) بيشترين خطاب هاي قرآن به ما انسان هاست…
يادتان باشد، آيه 30 و 31 سوره نور اشاره مستقيم دارد به حفظ چشم و حفظ حجاب، كه مخصوصاً دو نكته در آنها بسيار قابل توجه است:
1- اينكه اول به مردان و پسران براي كنترل چشمشان و حجابشان تذكر داده است.(آيه 30)
2- اينكه در آيه بعد كاملاً موارد حجاب و حاشيه هاي آن براي زنان را نيز بيان كرده است.(آيه 31)
يادتان باشد، يكي از خطاب هاي محكم خدا به پيامبر(ص) در مورد زنان، بهتر حفظ كردن حجاب آنها بوده است…(سوره احزاب آيه 59)
يادتان باشد، قرآن كريم از بندگان خدا خواسته است مومن به بعضي آيات و كافر به بعضي ديگر نباشند.(سوره نسا آیه ۱۵۰) يعني نمي توان به نماز و روزه و … اعتقاد داشت و حجاب را انكار كرد….
يادتان باش، اين قرآن نسخه اي از خداي بزرگ است كه بايد به آن عمل كرد تا مشمول نعمت هاي بيشمار دنيوي و اخروي خداوند شويد و صِرف به سر گرفتن آن و قسم دادن خداوند به بندگان بزرگوارش، مشكلي را حل نمي كند.
نكند روزي از شما بپرسند: مگر به اين قرآن اعتقاد نداشتي كه دستوراتش را زير پا گذاشتي؟
نكند روزي به شما بگويند: خداوند بخشنده است اما تو بسياري را در جامعه از راه خدا باز داشتي و آنها را در انحرافشان ياري كردي، اگر خدا تو را ببخشد، با شكايت بندگان ديگرش چه كند؟
خواهرم…
اين شب ها تو را به همان قرآني كه بر سر مي گيري، قسم مي دهم…
كمي قرآن را به دل بگير، حتي اگر به سر نمي گيري….
شب قدر، شب بیدار شدن است نه بیدار ماندن
09 مرداد 1392 توسط صالحی
خطیب و سخنران نام‌آشنای کشور معتقد است عوامل و فرصت‌های بسیاری که در شب قدر موجود است باعث می‌شود تا انسان با نگاهی عمیق به ذات خویش، نفس خود را اصلاح کند؛ شب قدر شب بیدار شدن انسان است، نه شب بیدار ماندن.
حجت‌الاسلام و المسلمین ناصر رفیعی، از خطبا و نویسندگان برجسته کشور، در رابطه با اهمیت لیالی قدر در ترسیم آینده زندگی انسان گفت: شب قدر، شب بازسازی و جبران است؛ شب قدرشناسی و ارزش‌شناسی و شب فرصت‌یابی است. این شب‌ها از جمله زمان‌های بسیار مهم برای بازگشت انسان به سوی خداوند و بازسازی و جبران است.
وی افزود : آنچه که میان مردم مشهور شده این است که شب قدر، شب احیاء است و به عبارتی شب بیدار ماندن؛ اما باید توجه داشت که مهم‌تر از بیدار ماندن انسان در این لیالی، بیدار شدن اوستغ لذا فقط بیدار ماندن انسان هنر نیست، چراکه بسیاری از افراد به حسب شغلی که دارند ممکن است در طول سال، شب‌های بسیاری را بیدار بمانند و به همین علت باید تاکید کرد که در این شب‌های پربرکت فقط بیدار ماندن هنر نیست، بلکه بیدار شدن انسان از اهمیت بیشتری برخوردار است.
حجت‌الاسلام رفیعی با بیان این نکته که شب قدر فرصت‌های ویژه‌ای را داراست، با اشاره به برخی از این فرصت‌ها عنوان کرد: فرصت نزول قرآن در این شب مبارک قرار داده شده است و رفت و آمد فرشتگان الهی روی این نشئه خاکی در این شب عزیز انجام می‌شود. همچنین خداوند عبادت این شب را برتر از هزار ماه قرار داده است، لذا مجموع این عوامل انسان را مجبور می‌کند که در این شب به خود رجوع و با نگاهی عمیق نسبت به اصل و فطرت خود، نفس خود را اصلاح کند.
این خطیب برجسته خاطرنشان کرد: شب قدر، شب آشتی انسان با خداوند متعال است. این شب پربار فرصت تحکیم دلهایی است که لبریز از شوق و محبت خداوند هستند، لذا هر انسانی به اندازه توان خود از فیوضات این فرصت گرانمایه بهره‌مند می‌شود. به اعمال و عبادات مخصوص این شب عظیم نمی‌توان بی‌توجه بود، اما نکته قابل تأمل این است که گاهی حتی فرازی از دعای جوشن کبیر یا دو رکعت نماز، تحولی عظیم را در وجود شخص ایجاد می‌کند؛ چراکه اساسا روح شب قدر تغییری است که در نفس انسان ایجاد می‌شود؛ یعنی مهم‌ترین مسئله تحولی است که این شب، در مسیر بازگشت انسان به سوی خداوند ایجاد می‌کند؛ چون واسطه خداوند در این لیالی قرار داده شده است.
راز مخفی بودن شب قدر
09 مرداد 1392 توسط صالحی
نخواسته اند شب قدر را درک کرده و حقیقتش را بشکافیم بلکه از ما خواسته شده در تربیت روح خود دقت کنیم. اگرچه نمی توان نزول روح و ملائکه را درک کرد اما می توان با تنظیم اعمال از آن بهره مند شد.
حجت الاسلام علی صدرایی نیا، استاد و پژوهشگر حوزوی درباره فلسفه پنهان بودن شب قدر گفت: شب قدر یکی از آن ایام شریفی است که در آیات و روایات به عظمت آن تصریح شده؛ این شب خاص در ماه مبارک رمضان قرار داده شده که بر شرافت این ماه می افزاید.
وی ادامه داد: خدای تعالی برای اینکه مسلمانان به عظمت این شب واقف شوند، در سوره مبارکه قدر خطاب به پیامبر (ص) می فرماید: “وَ ما أَدْراکَ ما لَیْلَةُ الْقَدْرِ” آیا می دانی این شب چه شبی است؟ در واقع خداوند نخست به صورت سوال مطرح می کند که مسلمانان به دنبال جواب باشند. و سپس در ادامه می فرماید: ” لَیْلَةُ الْقَدْرِ خَیْرٌ مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ” شب قدر از هزار ماه بهتر است. یعنی امتیاز شب قدر با ۸۳ سال برابری می کند. یعنی تقریبا متوسط تمام عمر یک انسان و این رقم قابل توجهی است.
حجت الاسلام سبحانی نیا در پاسخ به راز پنهان بودن شب قدر و معین نکردن آن اظهار کرد: واقعیت این است که شب قدر در اصل پنهان نیست زیرا یک مقوله معنوی و ماوراء طبیعت است. پس این شب بر ائمه معصومین (ع) و اولیای خدا پنهان نیست اما زمان دقیق آن برای مردم عادی بازگو نشده تا بتوانند بهره بیشتری از این لیالی ببرند.
وی عنوان کرد: شب قدر پدیده ای است که بخشی از اتفاقات آن مربوط به خارج از عالم مادی می شود و انسانها از درک آن عاجز هستند و با این چشم و گوش ظاهری نمی توانند آن را درک کنند و برخی به روح برمی گردد. خیلی از انسان ها فکر می کنند روح پنهان است. روح موجود واقعی است که حقیقت آن را انسان های معمولی نمی توانند درک کنند. شب قدر هم مانند روح است. در سوره قدر هم بیان شده روح و ملائکه در این شب نازل می شوند؛ این موضوع برای انسان معمولی قابل درک نیست و با حواس ظاهری نمی تواند مفهوم آن را بفهمند.
این استاد حوزه تصریح کرد: البته از ما نخواسته اند شب قدر را درک کرده و حقیقتش را بشکافیم بلکه از ما خواسته شده در تربیت روح خود دقت کنیم. درست است که ما روح را نمی توانیم ببینیم اما می توانیم آن را تربیت کنیم. در مورد شب قدر هم همینطور است. ما نمی توانیم نزول روح و ملائکه را درک کنیم اما از ما خواسته شد اعمال را در شب قدر طوری تنظیم کنیم که اهل عمل شده و از امکانات ویژه ای که برای انسان های خاص در نظر گرفته شده، بهره مند شویم.
وی خاطرنشان کرد: بنابراین اهل بیت (ع) می دانند کدامیک از این سه شب، شب قدر است و نزول ملائکه و روح را درک می کنند اما این فهم و درک نیرویی می خواهد که از جنس مادی نیست و فرد باید قدرت روحی بالایی را داشته باشد.
دعای روز بیست و دوم ماه رمضان (پوستر)
09 مرداد 1392 توسط صالحی
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ افْتَحْ لی فیهِ أبوابَ فَضْلَكَ وأنـْزِل علیّ فیهِ بَرَكاتِكَ وَوَفّقْنی فیهِ لِموجِباتِ مَرْضاتِكَ واسْكِنّی فیهِ بُحْبوحاتِ جَنّاتِكَ یا مُجیبَ دَعْوَةِ المُضْطَرّین
خدایا بگشا به رویم در این ماه درهاى فضلت و فرود آر برایم در آن بركاتت را و توفیقم ده در آن براى موجبات خوشنودیت و مسكنم ده در آن وسط‌هاى بهشت اى اجابت كننده خواسته‌ها و دعاهاى بیچارگان
مراسم احیاء شب قدردر حرم امام رضا(ع) به روایت تصویر
09 مرداد 1392 توسط صالحی
آیا می‌توان موبایل قرآن‌دار بر سر گرفت؟
09 مرداد 1392 توسط صالحی
یکی از سوالاتی که ممکن است برای بعضی از افراد در مراسم احیای شب‌های قدر پیش آید این است که آیا می‌توان از گوشی همراهی که حاوی قرآن کریم است به جای کتاب قرآن استفاده کرد و موبایل را بر سر گذاشت؟
درستی یا نادرستی این مسئله در گفت‌وگوی باشگاه خبرنگاران با اساتید حوزه علمیه مورد بررسی قرار گرفته است که در ادامه می‌آید:
آیت‌الله سیدهاشم حسینی بوشهری، مدیر حوزه‌های علمیه سراسر کشور:
گوشی موبایلی که دارای قرآن است، صدق قرآن نمی‌کند؛ مگر اینکه دسترسی به قرآن کریم ممکن نباشد اما به اعتبار اینکه آیات قرآن در آن وجود دارد آن هم بر صفحه گوشی موبایل ظاهر شده و مشخص شود که صفحه قرآن است، بر سر گرفتن آن اشکالی ندارد.
آیت‌الله محمدعلی جاودان، استاد اخلاق حوزه‌های علمیه تهران:
در صورت عدم دسترسی به کتاب قرآن، اشکالی ندارد که از گوشی موبایلی که دارای آیات قرآن است استفاده شود اما اگر قرآن چاپ شده باشد، بهتر است.
آیت‌الله محسن اراکی، استاد درس خارج مهدویت حوزه علمیه:
موبایل نمی‌تواند جایگزین قرآن شود. آنچه که در روایات اسلامی بیان شده است خود قرآن و یا بخشی از قرآن است که در اعمال شب‌های قدر باید روی سر قرار گیرد.
آیت‌الله مهدی هادوی تهرانی، مجتهد علوم حوزوی:
موبایلی که حاوی آیات قرآن است با وجود اینکه صفحه آیات قرآن در آن باز باشد، عرفا قرآن تلقی نمی‌شود. هر چند برخی از احکام قرآن را ندارد اما به سر گرفتن آن مانعی ندارد.
آیت‌الله سیداحمد خاتمی، امام‌جمعه موقت تهران:
آنچه که در روایات آمده کتاب قرآن است؛ بنابراین باید صدق قرآن کند و گوشی موبایل، صدق قرآن نمی‌کند.
مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی:
حجت‌الاسلام علی یعقوبی استاد حوزه علمیه و از پژوهشگران مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی نیز به بیان نظر کلی مراجع تقلید در این خصوص پرداخت و گفت: این مسئله از جمله مسائل اختلافی میان علما و مراجع تقلید نیست. براساس دستور روایات باید کتاب قرآن روی سر قرار گیرد و ترجیحا نیز برای حفظ شانیت قرآن، آن را باید ببندند و نظر تمام مراجع همین است. فقط نظر آیت‌الله خویی در زمان‌های گذشته این بوده است که اگر نوار کاست قرآن در دستشویی بیفتد باید نسبت به آن احتیاط کرد و فتوای صریحی در این زمینه نداشته‌اند.
وی افزود: بر سر گذاشتن گوشی موبایل در لیالی قدر نمی‌تواند از مصادیق قرآن به سر گرفتن محسوب شود. در مفاتیح الجنان در خصوص آداب قرآن بر سر گرفتن آمده است: قرآن‌ها را باز کنید و بر سر بگذارید. تعبیر از قرآن، همان کتاب قرآن است نه آن موبایلی که نوشته‌های آن به صورت غیر مکتوب است و تماسی با بدن حاصل نمی‌شود.
یعقوبی تصریح کرد: کتاب قرآن دارای احکام خاصی است که قرآنی که در گوشی موبایل است، فاقد آن است؛ نخست آنکه بدون وضو نمی‌توانید به صفحه قرآن دست بزنید اما موبایل این‌گونه نیست. دوم اینکه اگر کتاب قرآن نجس شود باید فورا آب کشیده شود اما اگر موبایلی که دارای قرآن است در دستشویی بیفتد نیازی نیست که درِ آن چاه بسته شود چون گوشی موبایل به محض برخورد با آب، خواهد سوخت و تمام اطلاعات آن از بین خواهد رفت. البته این بدان معنا نیست که ما به قرآن در درون گوشی موبایل، بی‌احترامی کنیم و بگوییم بی‌احترامی به قرآن‌های مکتوب جایز نیست اما بی‌احترامی به قرآن‌های داخل موبایل جایز است. نه، چنین حرفی صادق نیست.
این پژوهشگر حوزه علمیه اظهار کرد: از طرف دیگر بعضی از تمثال‌ها و تصاویری وجود دارد که عموم مردم آنها را به اهل بیت علیهم‌السلام نسبت می‌دهند با وجود اینکه این عکس‌ها صحت ندارد اما مراجع عظام اجازه بی‌حرمتی نسبت به آنها را نداده‌اند و حکم قرآن داخل موبایل نیز بر همین منوال است.
شیعیان علی(ع) در قیامت چگونه خوانده میشوند؟
09 مرداد 1392 توسط صالحی
رسول گرامی اسلام صلی الله علیه و اله در حدیث شریفی فرموده اند: شیعیان علی علیه السلام در قیامت به نام پدرشان خواند میشوند.
رسول خدا صلی الله علیه و آله به امام علی علیه السلام فرمودند: آیا تو را بشارت ندهم؟
عرض کرد: آری ای رسول خدا
فرمودند: من و تو از یک گل آفریده شده‌ایم از آن گل مقداری باقی ماند و از آن شیعیان ما خلق شدند. پس چون روز قیامت شود مردم به نام مادرانشان خوانده میشوند. مگر شیعیان تو که به جهت پاکی ولادتشان به نام پدرشان خوانده میشوند.
متن حدیث:
قال حدثنا أبو بكر محمد بن عمر الجعابي قال حدثني أبو عبد الله جعفر بن محمد الحسني قال حدثنا أحمد بن عبد المنعم قال حدثنا عبد الله بن محمد الفزاري عن جعفر بن محمد عن أبيه ع و قال حدثني جعفر بن محمد الحسني قال حدثنا أحمد بن عبد المنعم قال حدثنا عمرو بن شمر عن جابر الجعفي عن أبي جعفر محمد بن علي ع عن جابر بن عبد الله الأنصاري قال قال رسول الله ص لعلي بن أبي طالب ع أ لا أبشرك أ لا أمنحك- قال بلى يا رسول الله قال فإنني خلقت أنا و أنت من طينة واحدة- ففضلت منها فضله فخلق منها شيعتنا- فإذا كان يوم القيامة دعي الناس- بأمهاتهم- إلا شيعتك فإنهم يدعون بأسماء آبائهم لطيب مولدهم
«امالی شیخ مفید، صفحه ۳۸۴، مجلس سی و هفتم»
مراسم شب قدر در حرم حضرت علی(ع) به روایت تصویر
09 مرداد 1392 توسط صالحی
آخرين سخنان امام علي(ع) رو به قاتلش
09 مرداد 1392 توسط صالحی
حضرت علي (ع) هنگامي كه نظر مباركش به آن تيره بخت و روسياه افتاد، به وي فرمود: اي ملعون! كُشتي اميرمؤمنان و پيشواي مسلمانان را، در حالي كه تو را پناه داد و بر ديگران اختيار كرد و به تو عطاها نمود. آيا براي تو بد امامي بود؟
پس از آن كه خبر ضربت خوردن حضرت علي (ع) در شهر كوفه پراكنده شد، اهالي اين شهر، به ويژه شيعيان و محبان آن حضرت، سراسيمه وارد مسجد شده و از حال آن حضرت پرس و جو نمودند.
آنان هنگامي كه به نزد آن حضرت رسيدند، ديدند سر مباركش در دامن فرزندش امام حسن مجتبي (ع) است و با اين كه جاي زخم سرش را محكم بسته اند، با اين حال خون از آن جاري است و چهره مبارك آن حضرت از سفيدي به زردي مايل شده است و به آسمان نظر مي‌افكند و به تسبيح و تقديس الهي مشغول است و مي‌گويد: الهي اسئلك مرافقه الأنبياء و الأصياء و أعلي درجات جنّه المأوي.
در همين هنگام ضارب آن حضرت، يعني عبدالرحمن بن ملجم مرادي را دستگير كرده و به مسجد آوردند. مردم كه از شدت خشم و ناراحتي مي‌خواستند وي را با دست و دندان خويش پاره پاره كرده و به سزايش برسانند، با ممانعت محافظان و ياران حضرت علي (ع) مواجه شدند.
حضرت علي (ع) هنگامي كه نظر مباركش به آن تيره بخت و روسياه افتاد، به وي فرمود: اي ملعون! كُشتي اميرمؤمنان و پيشواي مسلمانان را، در حالي كه تو را پناه داد و بر ديگران اختيار كرد و به تو عطاها نمود. آيا براي تو بد امامي بود؟ و پاداش نيكي‌هاي او به تو، همين بود كه دادي؟ ابن ملجم سر به زير افكند و سخني نمي‌گفت.
پس از دقايقي امام علي (ع) چشم گشود و فرمود: ارفقوا يا ملائكه ربّي بي؛ اي فرشتگان خدا با من رفق و مدارا كنيد.
ابن ملجم مرادي، در اين وقت مي‌گريست و خطاب به آن حضرت، مي‌گفت: أفأنت تنقذ من في النار؟ آيا تو مي‌تواني كسي كه جايش در جهنم است، نجاتش دهي؟ امام علي (ع) به فرزندش امام حسن (ع) درباره رفتار با ابن ملجم سفارش كرد و به وي فرمود: پسرم! با اسير خود مدارا كن و با وي طريق شفقت و رحمت پيش گير.
امام حسن (ع) عرض كرد: پدرجان! اين ملعون، ضربتي سخت بر تو وارد كرد و دل‌هاي ما را به درد آورده است، با اين حال دستور مي‌دهي كه با وي رفتاري مشفقانه در پيش گيريم؟
امام علي (ع) فرمود: فرزندم! ما اهل بيت رحمت و مغفرتيم. پس وي را به آن چه خود مي‌خوري، بخوران و به آن چه مي‌آشامي، بياشام. اگر من از دنيا رفتم، از او قصاص كن ولي جسدش را به آتش مسوزانيد و وي را مثله نكنيد. زيرا از جدت رسول خدا (ص) شنيدم كه مي‌فرمود: مثله نكنيد، اگر چه سگ گزنده باشد. اما اگر زنده ماندم، خودم داناترم كه با او چه رفتاري كنم و عفو وي را ترجيح مي‌دهم. زيرا ما از اهل بيتيم كه با گناهكاران در حق خويش، جز به عفو و كرم رفتار نمي‌كنيم.
در اين هنگام، آن حضرت را به سوي خانه اش منتقل كردند و دختران و فرزندان و ساير خانواده آن حضرت، با ديدن وي شيون و گريه سر دادند. نقل شد كه براي درمان زخم آن حضرت، پزشكان كوفه را گرد آوردند و حاذق‌ترين و داناترين آنان، شخصي بود به نام «اثير بن عمرو».
وي چون در زخم سر مبارك آن حضرت نگريست، شش گوسفندي طلبيد كه تازه و گرم بود و رگي از آن بيرون كشيد و آن را در شكاف زخم سر آن حضرت گذاشت و در آن دميد تا اطرافش به تمام قسمت‌هاي جراحت رسيد و اندكي بگذاشت و سپس برداشت و در آن نگاهي كرد و ديد كه برخي از سفيدي مغز سر آن حضرت در آن مشاهده مي‌گردد. در اين وقت با حسرت و آه، عرض كرد: يا اميرالمؤمنين! وصيت خود را بگو، كه اين زخم كار خود را كرده و به مغز سرت رسيده است و از تدبير بيرون شده است.
آن گاه حضرت علي (ع) به امام حسن (ع) و امام حسين (ع) و ساير فرزندانش سفارش نمود. وصيت آن حضرت به فرزندانش در نامه ۴۷ نهج البلاغه (فيض الاسلام) آمده است.
حضرت علي (ع) تا شب ۲۱ رمضان، در بستر بيماري بود و در اين شب گاهي بي هوش مي‌گرديد و گاهي به هوش مي‌آمد و به اطرافيان نظري مي‌افكند و به آنان توصيه مي‌نمود. سرانجام چشمان مباركش را بر هم گذاشت و پاهاي خود را به سوي قبله نمود و گفت: اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شريك له و اشهد انّ محمداً عبده و رسوله. اين كلمات را گفت و روح مباركش به اعلي عليين پرواز كرد.
امام حسن مجتبي (ع) و امام حسين (ع) به همراهي ساير فرزندان و ياران نزديك وي، او را غسل و كفن كرده و طبق سفارش آن حضرت، شبانه وي را در بيرون شهر كوفه، در جايي كه هم اكنون معروف به نجف اشرف است، به خاك سپردند.
در شب ۲۱ رمضان، رويدادهاي مهمي در عالم خلقت به وقوع پيوست. از جمله آنها است: وفات حضرت موسي بن عمران (ع)، وفات وصي اش حضرت يوشع بن نون، به روايتي عروج حضرت عيسي (ع) به آسمان ها، معراج پيامبر اسلام (ص) به آسمان‌ها و شهادت وصي اش حضرت علي (ع).
از امامين صادقين (ع) روايت شده است، كه وفات تمام اوصياي پيامبران الهي در اين شب به وقوع پيوست.
دعای روز هجدهم ماه مبارک رمضان (پوستر)
05 مرداد 1392 توسط صالحی
بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ نَبّهْنی فیهِ لِبَرَكاتِ أسْحارِهِ ونوّرْ فیهِ قلبی بِضِیاءِ أنْوارِهِ وخُذْ بِكُلّ أعْضائی الى اتّباعِ آثارِهِ بِنورِكَ یا مُنَوّرَ قُلوبِ العارفین
خدایا آگاهم نما در آن براى بركات سحرهایش و روشن كن در آن دلم را به پرتو انوارش و بكار به همه اعضایم به پیروى آثارش به نور خودت اى روشنى بخش دلهاى حق شناسان
