مدیریت استانی کردستان

برپایی نماز جماعت هر روز با حضور فعال طلاب و اساتید و کادر در حسینیه مدرسه علمیه الزهراء(س) قروه برگزار می شود. برپایی نماز اول وقت دراین  مدرسه مبارکه و شرکت پر شور طلاب ،درک فضیلت نماز اول وقت و نماز جماعت در روحیه طلاب تاثیر گذاشته و با نشاط بیشتری در کلاس حضور پیدا می کنند. امید است که در آینده بتوانند جز یاران امام عصر و در رکاب ایشان باشند.

برگزاری جلسه بهداشت و مشاور بهداشتی با موضوع بیماریها زنان و علائم تشخیص بیماری و راههای پیشگیری و درمان با حضور خانم دکتر محمدی تلوار در این حوزه برگزاری شد که مورد استقبال طلاب متاهل و مجرد قرار گرفت و ایشان تصریح کردند که رعایت نکات بهداشت فردی در پیشبرد زندگی فردی و تحصیلی نقش بسزایی دارد. رسیدن به اهداف والایی از معرفت و کسب معارف الهی مستلزم داشتن جسم و روان سالم است.

((الدعاء سلاح المومن وعمود الدین ونور السماوات والارض))
دعا سلاح مومن وستون دین ونور آسمانها وزمین است

درتاریخ 11/7/91 درسالن اجتماعات حوزه علمیه فاطمه الزهرا(سلام الله علیها)باحضور جمعی از اساتید وطلاب جلسه قرآنی ودعای عدیله برگزار گردید،برگزاری این دعا فضای معنوی خاصی در میان طلاب بوجود آورد طوری که پیشنهاد برگزاری این جلسات وادعیه ها از طرف خود طلاب بعد از جلسه بود امید است برگزاری این جلسات قرآنی ودعایی مورد رضایت حق تعالی وآقا امام زمان (عج)واقع گردد.

به مناسبت هفته دفاع مقدس برگزاری مسابقه تجوید وروانخوانی و ترجمه و مفاهیم قرآن که این مسابقه به صورت کتبی (ترجمه ومفاهیم )به تعداد 30نفر وتجوید روانخوانی به صورت شفاهی به تعداد 40نفر مجموعا 70نفر از طلاب بسیج در این مسابقه به رقابت پرداختند که هدف از این مسابقه -آشنایی با مفاهیم ومعانی قرآن -انس طلاب با قرآن - ایجاد رقابت سالم که در این رقابت تعداد 3 نفر برگزیده شدند .

پيامبر صلى الله عليه و آله به طواف خانه خدا مشغول بود، مردى را ديد كه پرده كعبه را گرفته و مى گويد: خدايا به حرمت اين خانه مرا بيامرز!
رسول خدا صلى الله عليه و آله فرمود: گناه تو چيست ؟ گفت : گناهم بزرگتر از آن است كه برايت توصيف كنم . فرمود: واى بر تو، گناه تو بزرگتر است يا زمينها؟ گفت : گناه من .
فرمود: گناه تو بزرگتر است يا كوهها؟ گفت : گناه من .
فرمود: گناه تو بزرگتر است يا آسمانها؟ گفت : گناه من .
فرمود: گناه تو بزرگتر است يا عرش خدا؟ گفت : گناه من .
فرمود: گناه تو بزرگتر است يا خدا؟ گفت : خدا اعظم و اعلى و اجل است .
فرمود: واى بر تو گناه خود را برايم وصف كن . گفت : يا رسول الله ، من مردى ثروتمندم و هر وقت سائلى رو به من مى آورد كه از من چيزى بخواهد، گويا شعله آتشى رو به من مى آورد.
پيامبر صلى الله عليه و آله فرمود: از من دور شو و مرا به آتش خود مسوزان ! قسم به آن كه مرا به هدايت و كرامت برانگيخته است ، اگر ميان ركن و مقام بايستى و دو هزار سال نمازگزارى و چندان بگريى كه نهرها از اشكهايت جارى شود و درختان از آن سيراب گردند، و آنگاه با بخل و لئامت بميرى خدا ترا به جهنم مى افكند.
واى بر تو، مگر نمى دانى كه خدا مى فرمايد (هر كه بخل كند تنها بر خود بخل مى كند.)
(و هر كسى از بخل ، نفس خويش را نگاهدارد آنان رستگارانند.)

قال الله الحكيم : (والله يقضى بالحق ) (مؤ من : آيه 20)
:خدا در عالم بحق حكم مى كند.
امام صادق عليه السلام : من حكم فى درهمين بغير ما اءنزل الله فهو كافر بالله العظيم
هر كس درباره دو درهم پول حكم كند به غير آن چه خدا فرموده ، آن حكم كننده به خداى بزرگ كافر شده است .
شرح كوتاه :
از سخت ترين مشاغل دنيوى قضاوت است ، چه آنكه اگر در حكم ميل به يك طرف داشته باشد و يا با جهل حكم نمايد و يا به هواى نفس حق كسى را ضايع كند، همه اينها تضييع حقوق را شامل مى شود كه موجب آن مى شود كه كار قاضى بسيار سخت گردد.
اگر قضاوت با علم و بدون هواى نفس و با عدل باشد مثمر ثمر و جايگاه چنين قاضى در بهشت است .
اگر در اختلافات مالى و حق (مانند حق همسايه ) و فاميلى اختلافى پيدا شود، نبايد افراد به اندازه سر سوزنى حكم به خلاف كنند، چه اينكه نفس ‍ بخاطر دوستى و ميل قلبى ، دوست دارد كه حكم بنفع دوستش شود نه ذى نفع !

عبدالله بن مبارك در سالى اراده رفتن به مكه داشت . روزى از كوچه اى عبور مى نمود، ناگهان زنى را ديد كه مرغى مرده و گنديده از زمين برگرفت و در زير چادر خود پنهان نمود!
عبدالله گفت : اى زن اين مرغ را چرا برداشتى ؟ زن گفت : نيازمندى و احتياج مرا وادار كرد تا اين كار را كنم ! عبدالله چون اين بشنيد، زن را به منزل خود برد و پانصد دينار را كه تهيه كرده بود به سفر حج برود به آن زن فقير داد.
آن سال به حج نرفت . هنگاميكه حاجى ها برگشتند، او به استقبال آنها رفت . آنان مى گفتند: ما ترا در سفر حج در عرفات و منى و جاهاى ديگر ديده ايم .
عبدالله نزد امام عليه السلام شرفياب شد و ماجراى خود را نقل كرد، امام عليه السلام فرمود: آرى خداوند بشكل تو ملكى را آفريد كه زيارت خانه خدا كند

در ايامى كه اميرالمؤ منين عليه السلام زمامدار كشور اسلام بود، اغلب به سركشى بازارها مى رفت و گاهى به مردم تذكراتى مى داد.
روزى از بازار خرمافروشان گذر مى كرد، دختر بچه اى را ديد كه گريه مى كند، ايستاد و علت گريه اش را پرسش كرد. او در جواب گفت : آقاى من يك درهم داد خرما بخرم ، از اين كاسب خريدم به منزل بردم اما نپسنديدند، حال آورده ام كه پس بدهم كاسب قبول نمى كند.
حضرت به كاسب فرمود: اين دختر بچه خدمتكار است و از خود اختيار ندارد، شما خرما را بگير و پولش را برگردان .
كاسب از جا حركت كرد و در مقابل كسبه و رهگذرها با دستش به سينه على عليه السلام زد كه او را از جلوى دكانش رد كند.
كسانى كه ناظر جريان بودند آمدند و به او گفتند، چه مى كنى اين على بن ابيطالب عليه السلام است !!
كاسب خود را باخت و رنگش زرد شد، و فورا خرماى دختربچه را گرفت و پولش را داد.
سپس به حضرت عرض كرد: اى اميرالمؤ منين عليه السلام از من راضى باش ‍ و مرا ببخش .
حضرت فرمود: چيزى كه مرا از تو راضى مى كند اين است كه : روش خود را اصلاح كنى و رعايت اخلاق و ادب را بنمايى .

قال الله الحكيم : (و لا تسبوا الذين يدعون من دون الله فيسبو الله ) (انعام : آيه 108)
:شما مؤ منان دشنام ندهيد كسانى كه غير خدا را مى خوانند كه آنان هم خدايتان را ناسزا و دشنام دهند.
پيامبر صلى الله عليه و آله : ان الله لا يحب الفحش و التفحش ‍
:خداوند بدزبانى و هرزه گوئى را دوست ندارد.
شرح كوتاه :
اظهار مطلب ركيك و قبيح و زشت ، با زبان آنرا فحش مى گويند. گوينده اش ‍ از حياء بى بهره و زبانش آلوده و ناپاك است .
حرمت فحش و آثار سوء آن بسيار است و همانند بعضى صفت ديگر رذيله خبائث ظاهرى از ناپاكى درون ظاهر مى گردد.
خداوند فحش دادن را دوست ندارد و مؤ من هم بدزبان نيست . دشنام شعبى از نفاق است و شيطان با گوينده اش مشاركت مى كند و سبب مى گردد تا به اين صفت سوء رفيقى براى خود درست كند. البته راههائى وجود دارد كه انسان بتواند جلوى بدزبانى را بگيرد، مانند نذر و قسم ، دورى از افراد هرزه گو؛ مشغول شدن به ياد خدا و مناجاتهاى عالى و اشعار اخلاقى و نظائر اينها

قال الله الحكيم : (و ما الحيوة الدنيا الا متاع الغرور) (حديد: آيه 20)
دنيا جز متاع غرور و فريب نيست .
پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم : لمثقال ذرة من صاحب تقوى و يقين اءفضل من مل ء الاءرض من المغترين
ذره اى از عمل صاحبان تقوى و يقين برتر از عمل مغرورين است كه روى زمين را پر كرده باشند.
شرح كوتاه :
آدم مغرور در دنيا فقير و در آخرت مغبون خواهد بود. نبايد به مال و يا سلامتى جسم و يا اهل و رياست و امثال اينها مغرور شد، چه اينها براى هميشه در دنيا نخواهند ماند.
انسان نبايد از حال خوش داشتن و يا به بعضى آرزوهاى نفسانى رسيده ، مغرور شود كه گاهى اينها خود مصيبت مى شود.
اگر حال عبادت و خوف و اظهار ندامت گاهى به انسان روى آورد، به شكر و سپاس اين حالات بهتر است تا به ستايش ديگران كه در واقع مدح ، آفتى است براى غفلت و غرور، و خسران و حسرت شخص مغرور در قيامت بيشتر از ديگران است .